надмен (прид.)
Помислив како трговецот им се потсмеваше на надмените христијански господари на кои, трошејќи ја умешноста на облекување, чешлање и правење заговори на хиподромот меѓу две трки, не им паѓаше на ум барем да се потсетат на својот народ.
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)
Неговата надменост беше зачинета со себеомаловажување.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
„Па зашто вие овде легнавте?“, го праша надмениот женски глас.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
Знаење - Постојат три вида на знаење: Критика - Кај лошите писатели се раѓа 1. сѐ знам, то-ест надмен глупчо, 2. не како завист кон добрите. знам, то-ест, обичен глупчо, 3. ништо не знам, то-ест, разумен човек.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
„Ох-хо-хо-хо!“ „Ах, тој повторно ика!“, се слушна гадливиот и надмен глас на раздразнетата дама како од високо општество.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
Вака, со моето отсуство, јас им изгледав надмен и дрзок. Станаа гневни.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Мајка му, исто така сериозна и уште повеќе надмена, која како невеста си ја донела секогаш заклучената касела (од која кога ќе ѝ се подигнеше капакот избиваше еден стар и тежок здив на нафталин) и по сите килими во куќата не оставаше да се стапне со чевол, ами со чисти чорапи на измиени нозе.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
„Ако таа крава се омажила, тогаш има шанси и за нас“, се тешеа две девојки кои минуваа крај нив, со сосема пристоен изглед, но со оној едвај забележлив став на лажна надменост, карактеристичен за повеќето немажени а ’еманципирани’, на прагот на средовечноста.
„Сонце во тегла“
од Илина Јакимовска
(2009)
И ти уште сега, уште жив, се храниш од таа бесмртност, горделив, надмен, од некое друго место ни ја досудуваш смртта нам, на смртните.
„Сестрата на Сигмунд Фројд“
од Гоце Смилевски
(2010)
Да, беше налик љубов на учител кон ученик, како љубов на уметникот кон своето дело ... по малку надмена, горда, од друга страна сервилна, бидејќи во тој однос не знаете кој кого го поседува. Брутално посесивна ...
„Вител во Витлеем“
од Марта Маркоска
(2010)
Но, ќе додадам нешто од моите екстрадиегетички (нагласувам, надмени) погледи на светот (се надевам, ова последново не ќе треба да го дообјаснувам со фуснота).
„Вител во Витлеем“
од Марта Маркоска
(2010)
Додека размислував за кафанскиот патриотизам од бифето ко Чико од Загор, најаден и напиен со надмен став влезе Јанакис Крадулис.
„Двоглед“
од Горан Јанкуловски
(2011)
Отруен од егоистични поети и нивните патетични стихови книгите им се облеани со прашини самобендисано се читаат себеси Трујат со песни непотребни и надмено глумат богови на поетски средби здодевни секогаш изнудуваат проливи Проклети силувачи на зборот бесмислени и неинтересни колку ли терор претрпел листот од нарцисоидни убивачи на песни Потрошени се листови тони хартијата претрпела грев и наместо поетски трипови хартијата би служела за огрев
„Проклетници“
од Горан Јанкуловски
(2012)
На страната на Добрина Стана, во перспектива на Скодра, наежени коњи од сталагмит и здрвени џандари, влажни и порабени векни ветер ги прават надмени прозорците.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Имаше силна вештина да провоцира и надмено ми возвраќаше на секој обид да бидам капакот во разговорот.
„Знаеш ли да љубиш“
од Ивана Иванова Канго
(2013)
Но, си претпоставил – на својот надмен, бетидејвисовски начин – дека предметот ми е само приглуп потфат, буквален обид да ги подучам студентите како да бидат геј, наместо вистински да го согледа онаков каков што е: имено, дека е обид да се испита социјалната и емоционалната логика во особените практики што ја творат машката геј- култура.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Па, злогласната реплика на Бети Дејвис јасно прерасна во показател на одреден конкретен став, карактеристично држење што инаку би било тешко да се долови со три зборчиња: комбинација од вулгарност и гордост, презрива надменост, погрден естетски суд, претенциозност на несудени високосталежници и ситничаво, женско отфрлање на несебичните, искрени, машки вредности на средносталешката пристојност.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)