неотповиклив (прид.)
Направи движење да се повлече, но... Што има?... - праша пак таа повелнички, неотповикливо.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Оваа стратегија настана од убедувањето дека „изумите на филозофијата не се ништо помалку фантастични од изумите на уметноста“, и од неотповикливото гадење спрема книжевниот реализам кој често се поистоветува со баналноста, со предвидливите, па дури и со здодевните страни на животот. Margina #32-33 [1996] | okno.mk 213
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Тој ја беше забележал како лежи во излогот на едно запуштено дуќанче со стари работи во еден беден кварт од градот ( во кој точно кварт, не можеше да се сети ) и веднаш го обзеде неотповиклива желба да ја поседува.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Дури и по големите потреси и навидум неотповикливите промени, секогаш се обновувал истиот модел, исто како што и жироскопот секогаш се враќа во состојба на рамнотежа, без разлика колку силно ќе биде турнат на една или на друга страна.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Еретичната мисла ќе остане неказнета, неотповиклива, надвор од нивниот дофат засекогаш.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Без нив неповратно, без нив неотповикливо
ќе почине, ќе се обездуши.
„Ерато“
од Катица Ќулавкова
(2008)
- Веројатно сте во тек, синоќа министерот Брахими поднесе неотповиклива оставка од својата функција и денес отпатува за Париз...
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
