обвинение (ср.)
Со пискав глас го чита од пергамент обвинението. Веќе и не го гледам зад масата.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
Зад судиската маса стојат калуѓерки, ако се навистина тоа, и во хор ги повторуваат зборовите на обвинението.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
и полковиот му рече освобождавам те од обвинението, откако го ислуша, за петнаесет дена ќе добиеш и решение, и Ристе се тргна, отпоздрави и се тргна, и одат после други, и којзнае што ме дупна и мене, и јас ќе одам ќе прашам, што ќе стане со Македонија, велам, Македонија е долга и широка, ми вели полковиот, и за Македонија одговор сега нема, одговорот е во вас, во сичките нас, благодарам, му велам, коњите се тепаат, а магарето го јаде ќотекот, покорно благодарја, велам, и как се казваш, Мирче Мегленов и ме запиша, мајчето негово, и после ротниот секаде мене ме праќа: во извидници, кај што студи, кај што е калливо, кај што главата ти е пред куршум, и еднаш со Стевана нѐ пратија кај окопите англиски, 124
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Ми вадат нови обвиненија дека некогаш некаде сум рекла: „Ако некоја Македонка се омажи за Грк, јас ќе ја стрелам на првиот ѕид“.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Моите одговори треба да го покренат и моето обвинение.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Си пискав глас го чита од пергамент обвинението.
„Забранета одаја“
од Славко Јаневски
(1988)
Знам дека читањето на југословенски весници го земаат како антисоветизам, т.е. како доказен материјал за покренување на обвинение, но јас не знам да лажам.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Зад судската маса стојат калуѓерки, ако се навистина тоа, и во хор ги повторуваат зборовите на обвинението.
„Забранета одаја“
од Славко Јаневски
(1988)
XIII На решението со кое првостепениот суд го ослободи Танаила од обвинението, Китан поднесе жалба.
„Злодобро“
од Јован Стрезовски
(1990)
Подоцна, во партискиот комитет, врз основа на конфузните доставки, се обидуваа да го состават мозаикот на потребната вистина па на крајот немоќни да дојат до посаканото лесно обвинение, немоќни, извикуваа: Кој е сега овој господин Сеген со козле?
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Настана тегобна тишина што се закануваше како обвинение. 50
„Лек против меланхолија“
од Реј Бредбери
(1994)
„Ти и нема што да забораваш“ - му вели жената. А тоа е најстрашно обвинение за уметникот.
„МАРГИНА бр. 17-18“
(1995)
Се чини дека децата го сакале, но не и родителите, така што против него е покрената постапка со обвинение дека премногу користел физичка казна.
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)
Ова можеше да биде тешко обвинение, на кое како да чекаа блиските ликови од овој театар на апсурдот со свој последен чин во замрачената балканска крчма.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Истакнуваат дека сите учесници во демонстрациите биле уапсени и “веројатно ќе бидат стрелани под обвинение за фашистичка активност со цел да не се нарушат односите со сојузниците“.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“
од Тодор Чепреганов
(2001)
Беше спокоен што беше ослободен од постојаното имагинарно обвинение што тлееше во него и постојано се зголемуваше во неговите мисли.
„Тврдина од пепел“
од Луан Старова
(2002)
Предел На Ефтим Клетников Има еден предел во кој секому душата е море и каде никој не пие вино и каде никој не знае што е правда и неправда што е никој не знае ни што е добро - ни што е зло - ниту пак знае сведок што е и обвинение што.
„Две тишини“
од Анте Поповски
(2003)
Дали им веруваш на обвиненијата што ги изнесуваш и како воопшто се движиш под товарот на толкуте сомненија?
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
- Јас не сум рамнодушен кога се во прашање несреќите – рече тој, како да отфрла некое неизречено обвинение или како да спори со моите размислувања. – Јас го поддржувам она познато мислење дека ништо не е случајно!
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Знаете, не можеш да останеш рамнодушен кога ќе слушнеш вакво обвинение.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
