обратно (прил.)
Како се однесувале тие кон другите балкански народности и обратно?
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Обратно, уште од средните векови и меѓу нас и Власите имало секојпат согласност.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Дали во македонските наречја поодделно преовладуваат македонизмите пред србизмите или бугаризмите или обратно?
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
А обратно, тој како да беше тогаш посмрштен и полут.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Се случи обратното.
„Друга мајка“
од Драгица Најческа
(1979)
Патниците се бројат на прсти додека лета возот од исток кон запад, и обратно. Движењето на луѓето е ограничено.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
И обратно - има луѓе што ништо не почнуваат и ништо не завршуваат.
„Добри мои, добар ден“
од Глигор Поповски
(1983)
Имало случаи и обратно: за оние што рекле дека ќе избувнат не избувнале, а создале само паника и несреќи при бегањето.
„Јанsа“
од Јован Стрезовски
(1986)
Може сѐ да се кажува обратно.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Пуштете се, си отиде возот, и ајде пак обратно.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Обратно „Е“ на изгазениот и извалкан снег што се смешал и со катранот под праговите од насипот.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
- Јас мислам обратно... - рече Бонети малку погласно бидејќи му се отпушти гласот од виното.
„Злодобро“
од Јован Стрезовски
(1990)
Колку помалку човек во посмртниот живот ќе се снајде во гледањето на тој филм, тој толку повеќе ќе биде во она што го викаат пекол и обратно: - толку повеќе си во она што го викаат рај.
„Балканска книга на умрените“
од Мето Јовановски
(1992)
Разликата е значајна, бидејќи патолошката сексуалност не подразбира отсуство на оргазам, и обратно, иако во најмала рака звучи парадоксално, постојат непатолошки сексуалности без оргазам.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Ако општеството е брзо, т.е. се карактеризира со покомплексен и променлив систем на вредности, побрза размена на информации, со “многукратност на насоките на мислење” (израз преземен од Манхајм), влијанието на идеологијата врз поединецот е помало, и обратно.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Напротив, ние веруваме дека е обратно, дека компјутерската метафора дава единствен хуманистички поглед на човечкиот род кој сѐ уште е компатибилен со најригорозните перспективи на коректност во физичките науки.
„МАРГИНА бр. 3“
(1994)
Според нивното мислење, само од себе се подразбира дека поединците, низ јазикот односно наследството, произлегуваат од својата нација а не обратно, како што беа прогласиле опасните софисти од претходното столетие.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
И, обратно - но реципроцитетот не е симетрија - најнапред затоа што не постојат никакви неутрални мерки, никакви заеднички мерки* што би ги нудел некој трет.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Егзактноста (научното) на дигиталното е убава и обратно.
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)
Не знам... мене лично оваа „состојба” ме фура на резигниран ентузијазам (или обратно, на ентузијастичка резигнираност).
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
