општина (ж.)
Ако народниот протест во верските и училишните работи, во кои општините треба да се признаат слободни, се покаже од заинтересираната пропаганда како бунт со државна боја и се бараат државни мерки против бунтовниците, тогаш народот и интелигенцијата треба да се обрнат кон конзулите, како кон арбитражни судии.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Предговор Секој човек, како член од некоја општина или од некое другарство, има извесен долг и извесни права кон и од нив.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Историски факт е дека сѐ до 60-тите години на XIX век македонскиот јазик, па дури и со извесни учебници на „македонското наречје”, се употребува во приватните и во општинските училишта во Македонија.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Од ѕверската јама на општинскиот писра избиваше несносна пискотница на виолина.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
Општинската управа со целиот персонал требаше да се евакуира пред војската.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
— Си дојду, Бино, си дојду, но не по твоа желба, ами по моа, — му одговори Јован на даскалот Бина, сега претседател на Јовановата општина, и почна да си шета, слободно, во својот стар војводски реон.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Кој го нашол да го донесе во општината, голем бакшиш ќе добие од стопаноооооо! — па ќе го симне малку гласот: — Ако е будала, нека го донееесеее!
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Останаа општинскиот писар, лимарот Петар, Генералстап. Но со нив не можев да се зближам.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
Силен тресок што долета откај општината ни струјна низ снагата и ни ги сниша нозете.
„Дружината Братско стебло“
од Јован Стрезовски
(1967)
Бензинот е сместен во визбите на училиштето и општината.
„Дружината Братско стебло“
од Јован Стрезовски
(1967)
Едната од нив ќе изврши удар на општината, другата на училиштето, а третата ќе го држи патот што води надолу кон џадето ...
„Дружината Братско стебло“
од Јован Стрезовски
(1967)
Простран, со водоскок, во самиот центар, на чии оснежени фигури наседнале младичи и девојки, фрлајќи топки од снег, обиколен со монументални објекти - старата зграда на општината, градена во минатиот век, достоинствена, со голем градски часовник, со две цркви, кои се реновираат, а во дното се златее големата и монументална „Палата на Републиката“, во која само во еден нејзин дел е Претседателството на ДР Германија, а сѐ друго во овој огромен комплекс служи за обичниот граѓанин - за негова разонода, пред сѐ за младината.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Стариот „Ратхаус“, лајпцишката општина, беше собиралиште на сите странци.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Под Општината Мицева пак залелека крвта на закланите луѓе.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
И го доведовме човекот кај општината Мицева, горе в планина. На Дебел Рид. На судење го доведовме.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
И си го слушам гласот, како што го слушам гласот од бабинецот, кога врвевме крај општината Мицева во Дебел рид.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Оти ако се замешаат властите во ова, можат да нѐ обвинат дека сме зеле да се бунтуваме, па ни црква, ни општина, ни училиште не ќе ни дадат да си отвориме.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Само четиринаесет дена изминаа отакко главните на сојовите од Потковицата го потпишаа писмото со кое од султанот бараат да им издаде одобрение за ѕидање црква, општина и училиште, ѝ само седум дена откако му го предадоа на Мустафа ефенди, прилепскиот кајмакам, за тој преку Битола и Солун да го препрати таму, во Стамбола, но и едниот и другиот ден, оној во кој го потпишаа писмото, неделата на Свети 40 Маченици, и оној во кој го предадоа, првата сабота по Свети 40 Маченици, заедно со писмото и заедно со надежите, желбите и намерите содржани во него, никој не ги ни споменува во Потковицата.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Сите кои одат во гората, или во општината во Тополчани, на одење и на враќање,на него седнуваат.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Ајде, пак, трчај в општина.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
