особеност (ж.)
136. Таа задача би можело да ја исполни западнобугарското или шопско наречје, да не беше малку распространето и со многубројни оригинални особености што се немаат во другите наречја во Бугарија, Тракија и Македонија.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
При решавањето на ова прашање не треба да се забораваат и следниве прашања: кои наречја од српскиот и од бугарскиот јазик се признаваат за најтипични за овие јазици и кои нивни особености се признаваат за најкарактеристични за едниот и за другиот јазик?
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Дали македонските наречја имаат свои општи карактеристични особености што се немаат ни во српскиот ни во бугарскиот јазик?
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
— Како саморазвивање на самите поими, како логичко раздвојување на единственото, како повторно воспоставување на неговите спротивни страни, појави, особености, итн. — но не како воспоставување на старото единство, туку како нешто ново и на повисок степен подигнато.
„Значењето на Хегеловата филозофија“
од Кочо Рацин
(1939)
Таа е и тоа и нешто спротивно, но не нешто спротивно „однадвор“, не како проста и мртва негова разлика, туку како негова жива спротивна страна, појава, особеност, суштина, итн., којашто и го обусловува.
„Значењето на Хегеловата филозофија“
од Кочо Рацин
(1939)
Вакви особености не можев да забележам кај мене секако затоа што бев зафатен со другите и премалку се контролирав, кај Димка, едноставното и глупаво момче и кај полугладниот, издрпан студент, апсен на првиот ден Велигден, кому зад грб му се потсмеваше дебелата жена на инспекторот, покриена со голема сламена шапка и слична на отровна печурка.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
Можеби малку невообичаено, но пражани имаат некои свои особености да собираат многу значки, кои се продаваат на секој чекор, и да пијат пиво со сендвичи.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Додека останатите мислители и поети ги величаа мистериозните длабочини на германската душа и настапуваа како рушители на универзалното, тој се осмели да изјави: „Сеопштата трпеливост најсигурно ќе биде достигната доколку го оставиме намира сето она што ја создава особеноста на различните човечки единки и различните народи, сè останувајќи убедени дека дистинктивната црта на сето она вистински вредно се содржи во неговата припадност на целото човештво”.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
За нив, со поимот култура веќе не треба да се потиснуваат предрасудите и незнаењето туку, во нејзината несведлива особеност, треба да се изрази единствената душа на народот чии што чувари се тие.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
8) Напишете две страни (или повеќе) некој драматичен исечок (дел од приказна), служејќи се со предмети, предели, временски состојби итн., за да ги истакнете особеностите на двата карактера, како и односите меѓу нив.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
И уште една најисклучителна особеност на староегипетскиот јазик е важна за правење споредба со работата на сонот.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Стилистичка особеност на неговите книги било декорирањето на некаков условен простор, исполнетост на текстот со оние карактеристични детали, при кои светот оживува.
„МАРГИНА бр. 17-18“
(1995)
Не само секој вистински прекршок, туку и секоја ексцентричност, колку и да е мала, секоја промена на навиките, секоја нервозна особеност која би можела да биде симптом на некаква внатрешна борба, непогрешливо се открива.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Стојан Христов ја раскажува својата лична приказна со едноставност и интима, со понизност и со висока моќ на памтење, со исклучителна особеност и трогателност, нешта кои што на оваа книга ѝ даваат посебно значење и ѝ обезбедуваат високо место во современата автобиографија.”
„Невестата на доселеникот“
од Стојан Христов
(2010)
Во писмата испратени еден на друг, со најгрди, најнавредливи зборови, си ги исцртуваат и карактерните особености и творечките можности.
„Календар за годините што поминале“
од Трајче Кацаров
(2012)
Ликовите ги откриваат своите карактерни особености сообразно со развојот на драмското дејствие.
„Календар за годините што поминале“
од Трајче Кацаров
(2012)
Народниот гениј, на инаетчиите често им дава животински особености, па неретко, за некој инаетчија ќе каже дека е магаре, то ест дека се инати како магаре на мост.
„Календар за годините што поминале“
од Трајче Кацаров
(2012)
Целта е да проговори стилот, да се проникне во геј- естетиката – во особениот антисоцијален вид естетика што ѝ е специјалност на машката геј- култура – и да се дофатат општествените облици со сета нивна особеност.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Наместо тоа, секој предмет поединечно што машката геј- култура го зајми од главнотековната култура, секоја машка геј- културна практика, изискува разгледување со целосно внимание за неговата особеност.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
Идеолошката тежина на нормалноста истовремено попречува активна свесност за општествената особеност на хетеросексуалните облици на живот – ги спречува хетеросексуалците да мислат на хетеросексуалноста како длабока енигма што налага напорно истражување – и ги предупредува хетеросексуалците да не ја распитуваат предлабоко хетеросексуалноста како особена општествена форма.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
