отмено (прил.)
Во тие очи е оној настан што подоцна ќе дојде неизбежно како што доаѓа утрешниот ден: еден нов Микелајн, со лажно име Липа Рипс, придружник на руската принцеза (Рубинка Фаин можеби под друго име) отмено го живее својот живот во срцето на Турција.
„Забранета одаја“
од Славко Јаневски
(1988)
Но оној, чија фотографија сите три љубоморно ја чуваа: тета Наца на пијаното, тета Менка во кујната, над шпоретот, тета Дитка на телевизорот, врз неделната програма – тој имаше токму такво лице: отмено, благо, а непроникливо – лице на дарителот.
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)
Во текот на продолженото работно време тој врз себе го презеде управувањето со старечкиот дом и со пензионерките се однесуваше отмено пристојно, спроведувајќи во домот битни реформи и воведувајќи нови правила.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
Царски е патот на змиите:
ја сечат отмено поврвнината
на брановите, легнуваат по карпите
тивко, како сонце на залез
се лизнуваат меѓу нозе
очи в очи се судираат, исчезнуваат
без страст, без отров
секогаш совест од којашто извираат
водите, се ведат змејчињата
за да се одржи невидливата рамнотежа
- услов без којшто не може ништо на веков.
„Ерато“
од Катица Ќулавкова
(2008)
Така велат доселениците од Македонија за пропаѓањето на Венеција: ако било пишано да се пропаѓа, тогаш нека се пропаѓа барем отмено, сосе Венеција - живо сведоштво дека на селидбите на Македонците сепак не им се гледа крајот и од највисокиот морски светилник
„Светилничар“
од Ристо Лазаров
(2013)
Царствата пропаѓаат полека, отмено.
„Светилничар“
од Ристо Лазаров
(2013)
Кога се подготвуваат овие што им е недраго повеќе се грижат за тоа како ќе се претстават самите себе, за што помалку да биде видлив нивниот банкрот, па, како сите други во дипломат-чорап, утре ќе немаат за леб ама денес отмено ќе пропаѓаат.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
Се сметаат за образовани, се држат отмено и никому не веруваат. Сите им се сомнителни.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
