пеперуга (ж.)
Околу него врвеа темни силуети, се судираа и брзо како ноќни пеперуги се губеа кон осветлениот платнен влез.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
Мислејќи дека е жолта пеперуга, детено пружи по него рака.
„Слеј се со тишината“
од Ацо Шопов
(1955)
Таа ноќ е, сине, пеперуга бела: на макова вршка слета и се скри.
„Слеј се со тишината“
од Ацо Шопов
(1955)
Никола, ти говорев. Гледај ги моите пеперуги.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
Тоа беа соништа на моето детство зачувани негде на дно мене и за мене и неа како твојата кутија со разнобојни пеперуги прободени со игла.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
Тоа попладне нешто се случуваше. Од гранките на врбите паѓаа секакви птици и се вкочануваа, пеперугите и вилините коњчиња се распаѓаа иако штотуку ги рашириле крилцата, малечките свенуваа.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
Под неговиот темел водата зашлапка. негде далеку, како капнати пеперуги, тихо, низ сон, умираа звуци на гитара.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
Во левата рака држи маче, направено од црно кадифе, со црвена пеперуга на вратот.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Ги привлекува витките, јадрооки девојки со скапи подароци: ѓердани, позлатени гривни, свила и чоја и така лесно, како пеперуги во оган паѓаат во неговата шепа.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Секое утро ќе го вадиме и ќе гледаме како ќе ни долетуваат пчелки и пеперуги.“
„Градинче“
од Бистрица Миркуловска
(1962)
И децата му се радуваа на тоа градинче што го создадоа на еден балкон од една голема зграда, какви што ги има многу во нашиот град, зграда со многу прозорци, врати, балкони и скали, но во коишто живеат многу деца - што сакаат цветни градинки, пчелки и пеперуги.
„Градинче“
од Бистрица Миркуловска
(1962)
„Дадо, ќе дојдат ли сега пеперугите?!“ праша братчето.
„Градинче“
од Бистрица Миркуловска
(1962)
Од нив како жолти пеперуги ќе се разлетаат лисја и слетуваат на зелената трева.
„Билјана“
од Глигор Поповски
(1972)
Златко потрча преку ливадата. Се чувствуваше лесен како пеперуга.
„Билјана“
од Глигор Поповски
(1972)
Малата пеперуга Каја ја молеше мајка си, за првпат, да прошета сама наоколу, во една прекрасна топла мајска приквечерина.
„Раскази за деца“
од Драгица Најческа
(1979)
Белиот облак на земјата се спушти како рој бели пеперуги на починка.
„Липа“
од Матеја Матевски
(1980)
Пеперугата од тревите полетува по трагите на божилото.
„Липа“
од Матеја Матевски
(1980)
И сѐ беше во некакво движење; говедата се митареа, чешајќи се по дрвјата, младото ветерче скришно се задеваше со овошките и овошките крцкаа, занишани и од цут, од пеперуги и од пчели.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
И идат некои оси и некои стршни и некои пеперуги и коњски муви. Сѐ тргнало по нас, сѐ бега со нас, кон шумата. Ги оставаат седелата, дувлата, осарниците, дупките и сите идат по нас.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Отец Висарион се заниша, кркорејќи и откако падна на земја, почна да клоца со нозете, како обеспрашена пеперуга, - Сега врати ми го ножот, ми рече војводата.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
