погледне (св.)
А момчета, Б'лгарчета, в двор'т седјат накуп, с жедно срце, с жедни очи мигајат, погледват.
„Крвава кошула“
од Рајко Жинзифов
(1870)
Много л' лежех, малко л' лежех без свест и без памјат... али кога дојдох в себе и погледнах в кашта, видох, синко, што сум сама, нема Турци клети.
„Крвава кошула“
од Рајко Жинзифов
(1870)
Тоа согласување досега се сметаше за државно предавство, но откако бугарските дипломати си го испитаа сето бессилие, и при најголемите свои усилби сами да го решат македонското прашање, ќе се најдат цел ред бугарски дипломати што ќе погледнат на тоа согласување како на неизбежно зло.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
За да се достигне таа цел ние треба да се одделиме од другите балкански народи и самостојно и критички да погледнеме на самите себе и на нашите интереси, како и на балканските народи и нивните интереси.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Ако од тој аспект погледнете на проблемот, ако ја земете организационата и ударната сила на Организацијата во служба на македонското национално движење, дури тогаш во вистинската светлина се јавува опасноста за бугарското дело во Македонија.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Погледни во воздушното пространство на твоето родно Крушево.
„Духот на слободата“
од Војдан Чернодрински
(1909)
КАРАМАН АТАНАС: (Зад кулисите) Вино, вино ли се твоите очи! Погледна ме, опија ме! (На сцената). За цела недела пијан одам, а за месец мамурлија!..
„Печалбари“
од Антон Панов
(1936)
Ако млади си години по друмишта, по патишта в младост горка распосејав - погледни ми право в очи: ти ли беше што пееше „Ајдутин мајка не рани...
„Бели мугри“
од Кочо Рацин
(1939)
Ако со око погледнам око е — да го ископам, ако со рака посигнам рака е - да ја исечам.
„Бели мугри“
од Кочо Рацин
(1939)
Поминувајќи покрај него, Мече го погледна ѓаволесто и замавна како да ќе го удри со лакт во слабини, а кога тој уплашено се изви на страна, Мече се исмеа слатко и потрча по Белича, кој што беше изминал подалеку по патот за бригадниот логор.
„Бегалци“
од Јован Бошковски
(1949)
Се прибра и правејќи дека не го тревожи многу неговото идење, го погледна под око: - Јас ли? Мече. А ти ?
„Бегалци“
од Јован Бошковски
(1949)
Тој ме погледна и не ја крена главата; потоа шмркна со малиот нос и развлече: - Ми се потсмеваш? - Не. Жими свети Никола.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
Ме погледна некако чудно: - Зошто ти е црна мачка?
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
- Крв, потврдив гордо бришејќи ги прстите од панталоните. - Крв, погледнете.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
Илко потскришум погледнуваше во неа.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Доста ја погледна испитувачки и небаре на шега и се обрецна: — Шо му стори, мори џадио, на чупето преѓеска? — и зачека одговор.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
И ако се погледнеа, ќе се насмееја обајцата и ќе ги наведеа очите и главите и ќе чекаа или Стојан или Доста да проговорат нешто та да се исправат.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Тогаш Трајанка ги погледна двајцата и нешто смисли.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
Родителите на Пецета се погледнаа.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
Војводата и Ангеле се погледнаа. Овој му намигна на деда Гера, но дедо Геро се направи како ништо да не видел.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
