подвиг (м.)
Неговиот труд и подвиг ги почитуваме и слични пофалби нема кому да упатиме, па иако отпосле светна, сепак надмина сѐ, како и Деница, која иако огрева најпосле, со својата светлина ги облева сите ѕвезди кои имаат сончева светлина.
„Пофалба на нашиот татко и учител словенски Кирил Филозоф“
од Климент Охридски
(1754)
Затоа која уста да ја искаже сладоста на неговото учење, а кој јазик ќе може да ги каже неговите подвизи и трудови и добрината на неговиот живот.
„Пофалба на нашиот татко и учител словенски Кирил Филозоф“
од Климент Охридски
(1754)
Да, слугите на Арес ќе го слават, мајко, сето што тој го сторил в подвиг смел, и сите певци ќе те слават секаде по светот со еден занес толку врел.
„Сердарот“
од Григор Прличев
(1860)
Ти остана детенце, утеха една во жалост, бујно ко фиданка в гора, За подвигот татков со восхит ти, иако мало, сакаше јас да ти зборам.
„Сердарот“
од Григор Прличев
(1860)
Знам, свето е за херојство и подвиг да се слуша ... - Сѐ молкна. Сегде тивко е ...
„Сердарот“
од Григор Прличев
(1860)
А робот, што ако поднесува жртви, за вашиот подвиг разбирање нема.
„Локвата и Вињари“
од Лазар Поп Трајков
(1903)
А еве што се одиграваше во душата на малиот водоносец: После вечерниот разговор со старецот и сонот што го сони ноќта, во него како да се скрши нешто, одеднаш му се откри пред очите што станува околу него и каков подвиг означува борбата со блатото – она подводно чудовиште што го виде на сон.
„Бегалци“
од Јован Бошковски
(1949)
Вториот подвиг беше црн.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
И, сеќавајќи се на првиот подвиг, не можеше да сфати.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
Коњ со минати подвизи и ретка сува грива.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
Умре Отец Симеон, ќе речат. Ќе ги состават главите и долго ќе шепотат за моите подвизи.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
Под кожата песочно закрцка крвта и накостреши вепар. „Ракија и подвизи“, за`ржа. „Можеби тоа.“ „Се разбира“, не го сфати Мирон. „Ти си брат“, а тој почувствува нечиј поглед на тилот и се сврте.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
Еден загубен миг и сето што изгледа прекрасен подвиг ќе биде само жална иронија.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
- Тоа е јуначки подвиг! - рече Горјан.
„Волшебното самарче“
од Ванчо Николески
(1967)
Славен е подвигот на човекот, затоа е славен и каменот што тој го донел од Месечината.
„Билјана“
од Глигор Поповски
(1972)
А качувањето на Орелска Чука, тој доскоро неосвоен врв, беше единствениот подвиг што можеше барем донекаде да го смири...
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Поправо тоа не беше една приказна, тоа беа десетина меѓусебно поврзани, во кои се славеа подвизите на тој планински делија, кој животот си го изживеал во постојана борба со волците.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Додека овчарот расправаше за Толевите подвизи, додека војводите се советуваа како ќе се држат со Толета, додека го утврдија планот за амнестијата, Толе со дружината се зададе на чистината од преслопта.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Но Толевата слава и смелите подвизи како да ја засенчуваа Организацијата, та кога се појави четата на Петре Ацев, брат на Гога, селаните ја пресретнаа со извесно сомнение, дури и подозрение.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Тој знаеше дека сите овие чорбаџии располагаат со добри парички, та ќе може да ги уцени и да направи еден „алашвериш", како ги викаше тој своите подвизи.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
