познат (прид.)
По враќањето од Македонија Лавров заедно со Мисирков работи врз „граматичкиот опис” на Мисирковиот роден говор, а самиот Мисирков направил „опис на неговото родно село Постол на месниот говор” што е всушност неговата прва досега позната научна работа на македонски јазик (1900).
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Тие причини им се познати само на неколцина, тукуречи самозванци или случајно испливани на површината Македонци.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
78. Познатиот српски политичар и државник и долгогодишен министер-претседател Никола Пашиќ (1845-1926) беше дипломатски претставник на Србија во Русија во 1893-1894 год.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Но дури и до приватната доцентура морал доста да чека, и допрва во 1801, кога имал над триесет години, по препорака од својот пријател, тогаш веќе познатиот филозоф Шелинг, станал приватен доцент на универзитетот во Јена.
„Значењето на Хегеловата филозофија“
од Кочо Рацин
(1939)
Хегел не останува конечно во Јена, обиколува разни немски универзитети, додека најпосле, веќе како многу познат и прославен филозоф, доаѓа во Берлин, во кој останува до крајот на својот живот; умира од колера на 14 ноември 1831.
„Значењето на Хегеловата филозофија“
од Кочо Рацин
(1939)
САВЕТКА: Му благодарам. (На Илија) Кој беше ти, како познат да си ми?...
„Антица“
од Ристо Крле
(1940)
Наеднаш некој свирна зад нас со познат знак. Се завртевме.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
- Да, како да се искашлува го чув однатре познатиот глас.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
Однекаде никна Пенчо. газеше со целите стапалки на оној негов познат војнички начин.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
Венчаетсја раб Божи Илко со рабина божја Доста во имја отца амин, амин, амин“, ги измени венците и ги запои зарани младенците, продолжувајќи си ги познатите молитви: „Причешчаетсја и прикасаетсја раб божи Илко и рабина божја Доста, во имја отца, амин, и сина, амин и свјатаго духа, амин, амин, амин.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Оттука и сите селани — чорбаџии, се разбира, му беа познати на спаијата, а и тој ним, та и сега, кога им стана спаија, си идат како кај „свој човек“.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Стојан Калешко, Главче, Шишето, Сребрин — познати ракиџии — зедоа по една оканица коминарка и еден по еден — право кај Сулејманага.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
По еден час и Бошко Манев, кога дотрчаниот Танас му кажа, исто така знаеше што го чека зашто арнаутскиот обичај на сите им беше познат: кога некој ќе ти плати за сѐ што кај тебе јал и пил – тоа значеше дека има право да ти одмазди како што сака за она што мисли дека си му го сторил.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
Старата позната песна здушено в неврат се слива. Досадна сива магла, досадна песна сива.
„Слеј се со тишината“
од Ацо Шопов
(1955)
Може и да ја знаеш неговата куќичка. Таа лежи од онаа страна на пенливиот поток, пред бескрајната шума чии тајни, шумови и страсти не ми се познати.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
И во една трета Марија ќе ги барам првите две и ќе ги најдам само двата познати финиша.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
Можеби таа песна му беше позната од младоста.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
Тој, онаков каков што го знаев, насмевнат, спокоен, во познатата блуза без медали.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
Под прозорот се јазат уморено во собата познатите звуци на гитарата Тоа пак во дворот осамотен пее и вика да го придружиме стариот пријател наш Молчиме ние тој вика Молчиме сите тој пее:
„Дождови“
од Матеја Матевски
(1956)
Стара, толкупати доживеана средба со познати предмети.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
