полата (ж.)
Трајко се забриша со полата од гуната и стана да ја донесе софрата, но Митра притрча и му ја зеде од раце: — Ииии, браче! Ами кој ќе чуе ка ќе рече! На Митра Сукалова деверите ѝ а клаваат синиата!
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Ја пикна раката и ја покри со полата.
„Будалетинки“
од Мето Јовановски
(1973)
И пак како што правеше дедо му, Бојан ја сврте полата на своето палто и со грубиот волнен шаек си го избриша лицето.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Потоа со полата на палтото си го избриша лицето.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
— До го чујме! — одговори Андон, чистејќи ја берданката со полата од волнената сакма што ја донесе чорбаџијата Стеван.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Сестра ми ме повлече за полата и низ плач ме праша: - Бате, Кире, ја гледаш ли мама?
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
Нумо ја вади од џебот изабената лажица, ја брише со полата, ја удира од коленото и седнува до Пандо.
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
Сестричката пак ме повлече за полата и рече: - Ја нема ли мама, бате Кире?
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
Земав две книги, ги сокрив во полата од капутот, божем ќе ги продавам!
„Ветришта“
од Радојка Трајанова
(2008)