постер (м.)
Маска за станицата на пиратот беше туристичка агенција во пропаѓање сместена во пастелна цевка, со работна маса, три столчиња и избледен постер на Швајцарска орбитална бања.
„МАРГИНА бр. 19-20“
(1995)
Кога ќе ја добијам првата плата, ќе си купам ламба, една убава од месинг, а кога ќе заштедам доволно, ќе си купам и кревет од месинг и една од тие масички со дезен на шаховска табла, знаеш тие со коцки од различни бои дрво, како и неколку килимчиња, и потоа ќе ги поканам на вечера него и жена му; никогаш не би можел да поканиш некого на вечера во куќата на Мајкл зашто таму никој не ги мие садовите и нема ништо друго освен Боб Марли постери и нечистотија и напади на врескање.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Кога бевме млади студенти, единствена слика на човек што младите луѓе можеа да ја видат на улиците во Лондон беше еден постер на човек со сиви слепоочници, темен костум, бела кошула.
„МАРГИНА бр. 10“
(1997)
Се буди од парализираното фантазирање, фрагментите се закачуваат за полускинатите постери, сам е во собата, не чувствува глад, брца во скинатиот џеб од туѓите фармерки до него и зачудено гледа во црвената флека на ѕидот пред себе каде три комарци го полнеа своето меше.
„МАРГИНА бр. 35“
(1997)
Долу на улицата ветрот мавташе со искинатиот постер наваму натаму, а зборот АНГСОЦ соодветно се појавуваше и исчезнуваше. Ангсоц. Светите принципи на Ангсоц. Новоговор, двомисла, променливост на минатото.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Настапи гневно меѓувреме во кое постерите беа искубени од ѕидовите, паролите беа испокинати на парчиња и фрлани под нозе.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Од кој било агол да се погледнеше постерот, отворот на цевката од автоматот, зголемен поради скратената перспектива, изгледаше како да е вперен во посматрачот.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Има многу прозорци и од сите страни видикот е прекрасен, како да сме закачиле постери со пејзажи, така личи.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
Го свртев погледот десно и на ѕидот ја здогледав огромната фотографија на неговиот партиски водач; бев изненаден, оти само до пред неколку месеци на тоа место стоеше постер на омилената фудбалска екипа на Фискултурецот.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Ќе залепи некакој постер - пејач, спортист - подоцна ќе одбере.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“
од Бистрица Миркуловска
(2001)
По ѕидовите поп и рокенрол постери и слики. По полноќ. На средината на собата, на софа, седат Соња и Арапот.
„Одбрани драми“
од Горан Стефановски
(2008)
Време е од рано-рано разграбано, ама за наши луѓе, ќе се најде некој постер од Млади бунтовници.
„Филтер Југославија“
од Константин Петровски
(2008)
Застанаа малку на страна, покрај плакат кој рекламираше поволен кредит од С-банка, под кој случајно ѕиркаше зборот „Убиство“ - остаток од постер против абортусот кој бил тука пред него.
„Сонце во тегла“
од Илина Јакимовска
(2009)
Кога Кундера би го видел народот на Плоштад Македонија како одделува сопствени пари за да постави рекламни постери од поп-пејач (и по неговото трагично преминување), сигурно би добил инфаркт, па потоа сите би го тажеле заедно со починатиот.
„Ниска латентна револуција“
од Фросина Наумовска
(2010)
Ако не верувате, немоќно додава човекот со бале преку рамо и дволитарско шише од цоца-цола лигхт во другата рака, прочепкајте низ животот ене на оној онде, Чарли Чаплин, видете колку му е тажна насмевката на постерот пред влезот на кафулето, во таа насмевка се стуткани сите наши мечти што никако да узреат уште од пред да го гледаме Големиот диктатор.
„Ситночекорка“
од Ристо Лазаров
(2012)
На ѕидовите имаше цела галерија слики и постери.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Она што, пак, беше прифатливо да се види во нечија дневна соба беше неговата збирка постери и музички албуми од оригиналната бродвејска постава.
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
