престапник (м.)
Тоа беше престапничко поведение кон македонските работи и главен престапник во нив се јавува официјална Бугарија и бугарскиот народ, којшто не можеше да ја натера својата влада да се застапи за своите македонски клиенти.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Спие на улица!“, другото - вешт крадец, кого можат да го фатат или барем да го гонат како малолетен криминалец што неизбежно може да подлегне на законите, измислени, сѐ едно, за возрасните престапници.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
Линијата се редеше по петте собрани прсти на разни прекршители на дисциплината, а при големите „престапленија“ се применуваше и драконскага „валага“ та дури и граовите зрна истурени на земја (бидејќи собата немаше душеме) на кои за казна клечеа на колена „престапниците“.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Така беа осудени на неразделност, исто како кога се водат со еден чивт лисици коравиот убиец заедно со некој шеретски престапник. Тоа беше онаа скршената нога.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
На единаесет, го поткажал вујко си на Полицијата на мислите, откако чул еден разговор што му се сторил како престапничка намера.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Тоа можеше и да се очекува, зашто политичките престапници обично не беа давани на суд, ниту беа јавно обвинувани.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Настаните се иследени и пресудата е изречена: Македонците се престапници, јакобинци и убијци!
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)
Тука се во право само доколку нивната остроумност верно ја претставува и остроумноста на толпата; но кога лукавоста на престапникот видно се разликува од нивната, се разбира дека ќе бидат изиграни.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
