претсобје (ср.)
Кога Генералстап ја отвори надворешната врата, тропна ѕвонче над нас и го објави нашето влегување во влажното претсобје.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
Еве, се слуша како ја отвора вратата од претсобјето и слегува низ скалите.
„Било едно дете“
од Глигор Поповски
(1959)
Реши да влезе во претсобјето и на вратата да наслушне.
„Било едно дете“
од Глигор Поповски
(1959)
Седеше на креветот и не се помрднуваше. Му се пристори дека во претсобјето слушна шум.
„Било едно дете“
од Глигор Поповски
(1959)
Мрак. Светлина само во претсобјето.
„Црнила“
од Коле Чашуле
(1960)
Потоа, трга кон светлината од претсобјето.
„Црнила“
од Коле Чашуле
(1960)
(Трга кон претсобјето. Како и првиот пат тој го вади, го полни својот револвер. Истото го прави и Иван.
„Црнила“
од Коле Чашуле
(1960)
Најпосле дојдоа гостите. Тие уште си ги соблекуваа капутите во претсобјето, а Зоки ги прашуваше: - Јадете ли вие колачиња?
„Зоки Поки“
од Оливера Николова
(1963)
Учев во претсобјето. Во дворот си играше Ели со две ученички од нивниот клас.
„Друга мајка“
од Драгица Најческа
(1979)
Штом се најдов во претсобјето солзите сами по себе ми течеа.
„Друга мајка“
од Драгица Најческа
(1979)
Кметот влезе во готвалната, ја викна Цара во претсобјето и ја праша насмевнато: - Размисли ли?
„Злодобро“
од Јован Стрезовски
(1990)
Се фатив право за кваката, влегов во претсобјето и ја слушам свеската од кујната прашува кој е.
„Балканска книга на умрените“
од Мето Јовановски
(1992)
Стоеше пред вратата на нејзината спална соба и ме гледаше како минувам во тивкото претсобје.
„Лек против меланхолија“
од Реј Бредбери
(1994)
Пред очите му излегуваше таа сцена што ја виде, а во ушите продолжи да му оѕвонува нивното кикотење измешано со силните звуци на аријата што идеше од радиото и заради која тие не го чуја кога влезе во претсобјето наоѓајќи ја вратата отклучена, која таа од силна возбуда, заборавила да ја заклучи, како што тоа и со него, понекогаш од силна возбуда, заборваше да ја заклучи.
„Животраг“
од Јован Стрезовски
(1995)
И кога некој во грдо сако со дамски гради и со безобразни панталони, подигнати речиси до колена, право од воз влетува во нивното претсобје, тие брзаат да го понудат со чај, а во очите им се гледа најжива заинтересираност.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
Жената без збор, со поглед, го упати кон средината на претсобјето. „Повелете!“ му рече. Всушност како да рече.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
Го викна да излезе во тесното претсобје од куќата што му беше над гаражата.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
Четвороаголното претсобје беше наместено како дневна соба, со кауч, две фотељи, изразито гломазни и четворна, сниска, прилично просторна маса прекриена со наштиркано бело милје и една голема зелена стаклена чинија полна со домашни ситници за да ѝ бидат при рака на домаќинката.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
Не можев да се ослободам од чувството на виновност поради недоразбирањето што очигледно произлезе од моето сосема случајно поврзување на Јапонките со присуството на девојката в бело во претсобјето на вујко ми.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
Онаа убавица, која само поради својата умешност успеа од сервирка во бифето да дотурка дури до претсобјето со огромно биро пред влезот на директорот.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
