провоцира св. и несв.

провоцира (св. и несв.)

Тоа беше провоцирано и со интригите на Софија во врска со преговорите на МНЛД со турската и со австро-унгарската амбасада во Петербург и со патувањата на некои видни членови на МНЛД со дозвола и со поддршка од турските власт во Македонија.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Да гризе? Да провоцира! Да опонира! Да се конфронтира!
„Последниот балкански вампир“ од Дејан Дуковски (1989)
Можеме да се запрашаме каква улога во сите овие односи играат иронијата, мистификацијата, криењето, вештото манипулирање, деструктивната критика или чистото насладување во илјадагодишното здание на „ученоста“; истото можеме да го кажеме и за двосмисленоста на митската архетипска тема на хермафродитот, присутна во Дишановиот трансвестизам, за Мона Лиза со мустаќи итн.; можеме да се запрашаме дали би било добро да се преиспита извесното уживање во профаноста или, напротив, провоцирањето на публиката третирана како куп „лаици“? okno.mk | Margina #8-9 [1994] 197
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
12. Тие не разбираат дека чадорите ги провоцираат облаците.
„Зошто мене ваков џигер“ од Јовица Ивановски (1994)
На пример, искуствата на жените за нивните сопствени тела и за нивните плодови (родени или неродени) би ја предизвикале крутата дихотомија на внатрешно/надворешно и јавно/приватно на начин кој би провоцирал различни одговори ако не и уште повеќе прашања за проблемите коишто се поврзани со идентитетот, врските помеѓу себството и другите, и оправдувањата на либералната демократија.
„МАРГИНА бр. 1“ (1994)
Вокменот го руши контекстот на постоечката текстура на градот и ја провоцира логиката на урбаното, бидејќи градските планери досега по правило се занимаваа само со просторните димензии на соѕиданото, занемарувајќи го акустичниот аспект.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Кабаков успева во својата намера да ги провоцира сетилата на посетителот кои дефинитивно се наоѓаат во колективната меморија.
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
Рече: забележав дека слушајќи ја вашата музика таа ме провоцира.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Но, не е помала уште една заслуга на авторот, радо би рекле писателот (текстот обилува со волшепства), успешно и наизменично да се проигрува со неизбришливите емоции од детството, како со провоцирана индигнација на тоталитарната отуѓеност на извесен политички режим.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Дали мотивите на селаните да ја осуетат Симоновата помош, да ја одбијат подадената рака и на крајот да го понижат, се провоцирани од инстинктивната самоодбрана од натрапникот, од препознавањето на помошта како подлост насочена само кон лична полза, од одбивањето на услугата за со услуга да не мора да се плати или да се остане должен?
„Бунар“ од Димитар Башевски (2001)
Симптомите во сонот провоцираат: лично гола, барам лек црна мачка, мечка, кал, волна валкано казание и унаказание нечисти раце, колку за илустрација.
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
Тој ја провоцира втората Интифада во септември 2000 година.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Ајде да провоцираме временски натрапници кои ги покриваат гениталиите на уметничките скулптури.
„Зборот во тесен чевел“ од Вероника Костадинова (2012)
Ароматични погледи ги провоцираат сетилата. Жеднуваме.
„Зборот во тесен чевел“ од Вероника Костадинова (2012)
Нема кој да му брца во дамарите. Нема кој да го провоцира.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Имаше силна вештина да провоцира и надмено ми возвраќаше на секој обид да бидам капакот во разговорот.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
- Можеш ли да ми кажеш нешто за себе? - провоцирајќи ја Ивона да ја отвори затворената врата.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Свесна бев колку луѓето сакаат да ме провоцираат, не сфаќајќи дека јас самата тоа кај нив го предизвикувам, веројатно не сакајќи.
„Знаеш ли да љубиш“ од Ивана Иванова Канго (2013)
Пред мене непозната улица по која допрфва ќе чекорам, Париз кој ме провоцира да го откривам и запозанавам.
„Животот од една слива“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2014)