прогонувач (м.)
Биеја поткованите петици на погонувачите. Сега сум сам.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
Крвавите отпечатоци тој само ги насетуваше во темнината - прогонувачите по нив не можеа да го најдат. Револвери, шушкаше.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
Денот го прострелија прогонувачите. Ме нишанеа мене. Значи, мојот ден.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
Не можеше ни да се исправи, ни да погледне кон својот прогонувач.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Знаеше оној дека него, својот прогонувач, може да го совлада само со тоа свое трпеливо, постојано одминување.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Инаку што друго би очекувала онаа негова ужасна сенка, тој негов трпелив прогонувач.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Биеја поткованите петици на прогонувачите. Сега сум сам.
„Забранета одаја“
од Славко Јаневски
(1988)
Чекорите на прогонувачите беа послаби од тој татнеж.
„Забранета одаја“
од Славко Јаневски
(1988)
Крвавите отпечатоци тој само ги насетуваше во темнината - прогонувачите по нив не можеа да го најдат.
„Забранета одаја“
од Славко Јаневски
(1988)
Овој пат не се козите водилки по патот низ вековите, туку јаничарите, тие елитни војници на цариградските господари, кои стануваат најжестоки прогонувачи на свои сонародници.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Така тој, наместо шизофреник, станува параноик: прогонуван прогонувач.
„МАРГИНА бр. 36“
(1997)
Под ова небо што не ноќева во празни срца она што беше еднаш видено или наслушнато само се побрзо се оддалечува во чудесна преобразба од бегалец во прогонувач кој не верува дека некогаш пак ќе ни се придружи.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
Од деталите раскажани во врска со овој мој постојан сон толкувачот на сонови од оваа барака извлекол заклучок дека прогонувачот постојано се движел праволинејно а притоа и прилично брзо за да може да изведе и таква операција каква што е наведнувањето.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Само две-три педи поднаведни се ме советуваше тој и твојот прогонувач ќе профучи покрај тебе како заслепен бик.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Послушај го оној од баракана, тргни му се од патот на прогонувачот и без да му кажуваш.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Сине на животов, не жали ја насмевката. Ти си ѝ и господар и слуга. И победник и жртва. И бегалец и прогонувач.
„Посегање по чудесното“
од Србо Ивановски
(2008)
Под ова небо што не ноќева во празни срца она што беше еднаш видено или наслушнато само сè побрзо се оддалечува во чудесна преобразба од бегалец во прогонувач кој не верува дека некогаш пак ќе ни се придружи.
„Посегање по чудесното“
од Србо Ивановски
(2008)
Оној кој е подбркан од судбината, независно од тоа кој пат ќе го искористи за да исчезне, не може да се ослободи од прогонувачот, постојано ќе го чувствува неговиот здив на вратот, дури и тогаш кога тој прогон ќе го прогласи и за проклетство што којзнае како му се присламчило па во чекор го следи, барем така го чувствува лично тој иако знае дека помеѓу него и прогонувачот се протега добар дел од пуста и неосветлена улица.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
Сите денови од ова бдеење Ѓошо Савев и неговите пријатели од четата ги поминале во прикривање траги пред упорните прогонувачи.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)
