противречен (прид.)
И никаде толку жив залез, толку многу исполнет со противречни чувства, спомени и размисли.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Ова е противречна и превртлива изјава.
„МАРГИНА бр. 17-18“
(1995)
4. Противречната позиција на исклучениот и непризнаен патриот е извор на сите тешкотии што македонската либерално-национална интелигенција ги проживува во сопствените обиди да го артикулира она што би требало да биде македонска национално-либерална концепција за културата.
„МАРГИНА бр. 22“
(1995)
За мене популарната култура е непроценлив извор на разновидни и противречни надразби и пориви.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Вентури се залагаше за „комплексна и противречна архитектура... којашто живее од богатството и повеќезначноста на модерното животно искуство”.
„МАРГИНА бр. 36“
(1997)
Нивно вистинско оружје беше безмилосното сослушување што продолжуваше со часови; го сплеткуваа, му поставуваа стапици, искривоколчуваа сѐ што рекол, го уверуваа на секој чекор дека лаже и дека е противречен, сѐ додека не почнеше да вика колку од срам, толку и од нервна премореност.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Добро, не велам дека сите ние не сме во некоја мерка противречни, но кај него противречноста беше претенциозна и предизвика големи последици.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Негде на пресечната точка на тие два исказа треба да се бара тајната и противречна иманентна поетика на нашиот автор.
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)
Би било погрешно, како и во случајот на секое друго сериозно дело, да се оди по трагите на можните значења, туку треба да се следи текот на самата приказна, од која се формираат тие значења, често противречни како и самата таа.
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)
БОЖО: Што ти е тебе нејасно? Се наоѓаме во противречна ситуација.
„Одбрани драми“
од Горан Стефановски
(2008)
Најубава и колку што е можно понереална приказна, од која ќе ги заборавам родољубивите и противречните лаги од овие неколку весници што ги купив токму на брегов.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Во своите најубави раскази, Пирандело го свртува вниманието кон смешните, но трагични и противречни (гротескни) животни ситуации.
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
И еве сега ова трагање по опасните турцизми во балканските јазици, кое, секако, беше и израз на духот на времето, за кое се залагаше неговиот добродушен пријател Камил Климент Камилски, си го сметаше како егленџе за душата, сакајќи, сепак, да ја покаже низ една толку противречна синтагма опасноста од турцизмите, во обратен процес на релативизација (безопасноста на турцизмите) низ мисловното чистилиште во кое ќе ги подложат избраните опасни турцизми за да ја покаже релативноста на овој монтиран процес на чистењето на јазиците, својствен за мешањето на историјата дури и во делбата и во поставувањето граници во јазиците.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
