ракета (ж.)
Покажуејќи на прозорецот) пуцав још ... бум .. бум... боже мој ... овако је ... (Во тој момент се издига надвор - во квадратот на прозорецот црвена ракета).
„Гладна кокошка просо сонуе“
од Блаже Конески
(1945)
Јадоа сватовите, пиеја, играа, фрлаа пушки пиштоли, изгореа петстотини ракети од разни бои, — и за напад, и за отстапување, и за примирје, — и веќе предзори едни си разотидоа, други капалдисаа и позаспаа околу трпезите.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Високо во воздухот се распрснуваа тробојни ракети, се раѓаа со татнење и умираа треперливо и шушкаво во изгаснат лак.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
Нагора во небото се вивна зелена ракета, потоа бавно се спушти кон земјата.
„Волшебното самарче“
од Ванчо Николески
(1967)
И израснал толку голем да може да изгради силна ракета, да седне во неа, да летне до Месечината и да се врати назад.
„Билјана“
од Глигор Поповски
(1972)
Му ја поткревам главата и тогаш светнува ракета.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Рече дека бил со пет факултети, бил конструктор врвен на моќни ракети!
„Добри мои, добар ден“
од Глигор Поповски
(1983)
Еден француски авион ги надлетува окопите бугарски и исфрла ракети. Ни кажува кај се.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Блескаат ракети, ја осветлуваат празната дупка.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Истрелаа црвена ракета и кучињата се прибраа во кафезите.
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
Може од цигарите ,ракета" сета сум затната.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Ми потфрли една кутија „ракета“ и кибрит. Ко на куче на масичката пред мене.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Кон небото полетаа ракети. Една, две, три, па се раширија во чудесни светлосини, жолти, црвеникави букети.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Ракетите ги обезбедил кој друг, ако не Чанга.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Ние децата велевме дека овие ракети се поубави од првомајските.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Само оваа наша ракета е способна да минува светлински години.“
„Лек против меланхолија“
од Реј Бредбери
(1994)
Само една ракета, огнен сон, што чека на еден замав од раката за да се вивне во просторот.
„Лек против меланхолија“
од Реј Бредбери
(1994)
„Шеесет години! Зарем сиве овие години само си седел тука и си чекал некаква ракета од Земјата?“ Старецот кимна со главата.
„Лек против меланхолија“
од Реј Бредбери
(1994)
Изгледаше како да поседуваат некој инстинкт кој ги предупредуваше неколку секунди порано дека наближува ракета, иако ракетите патуваа наводно побрзо од звукот.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
За тоа време можат да бидат поставени ракети натоварени со атомски бомби на сите стратешки точки; на крајот сите тие ќе бидат испукани истовремено, со толку разорни резултати, што ќе ја направат одмаздата невозможна.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
