распалено (прил.)
Поседнати на полјанката в круг, бригадирците го слушаа својот командант, кој што долго и распалено им говореше.
„Бегалци“
од Јован Бошковски
(1949)
Со радосни писоци, галебите стреловито летнаа накај сонцето, што се креваше големо и распалено над Галичица.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Гледаш само расалено човечко месо, запалено, жегосано.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
