растави (св.)
Некоја сила му ги растави клепките и тој остро ги насочи своите презриво тажни очи кон оние што сакаа да ја видат неговата малодушност, страв и покаеност и треперењето на солзите.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Ќе се откорне, ќе се растави од ѕидовите...
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Никако не можат да ги одделат, да ги растават.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
