расцвета (св.)
Расцвете небо муграво крваво с’нце огреа, - над таа земја студена чуден се покров постила.
„Песни“
од Коле Неделковски
(1941)
Личеше на тутенка - доцна расцветана, сред просторната јурија, спржена од жега и суша...
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Шебоите веќе расцветале. Тие цветаат рано, како и босилекот.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Таму, уште натака Воздухот е расцветан И звуци на запалени бои го опиваат полето...
„Камена“
од Анте Поповски
(1972)
Кајсиите и сливите распупеа, а бадемот расцвета.
„Билјана“
од Глигор Поповски
(1972)
И една пролет, кога сѐ околу полјанката се расцвета и раззелене, двете јаворчиња останаа со голи гранки, црни и испукани. Се исушија. ***
„Билјана“
од Глигор Поповски
(1972)
Сѐ оживеа во природата. Дрвјата расцветаа, замириса во воздухот на убаво.
„Раскази за деца“
од Драгица Најческа
(1979)
Постој, поседи во нашиот двор, проговори нешто помогни им на овошкиве да расцветаат.
„Љубопис“
од Анте Поповски
(1980)
На некој начин, бевме дел од вечноста, бесконечната тишина се расцвета во прегратка.
„МАРГИНА бр. 10“
(1997)
Овој пат бакнежот за неа беше како пупка која на усните ѝ расцвета во ружа – во ливчињата на тој бакнеж таа ја сети свежината на капките роса и богатството на кадифеноцрвената боја.
„На пат кон Дамаск“
од Елизабета Баковска
(2006)
На некого му расцветал лактот, на некого панталоните, некој е целиот засален, а општиот наш парталав изглед покажуваше дека пред интернатската управа стои за решавање еден комплексен проблем на преоблекување и преобување, во кој моите чевли се вклучуваат само како ситна подробност, а тоа, се разбира, како и секогаш во такви случаи, ја усложнуваше работата.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
