соборување ср.

соборување (ср.)

Тајно таложење на знаење, постепено ширење на просветеноста, на крајот пролетерско востание, соборување на Партијата.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Во минатото, средните креваа револуции под знамето на еднаквоста, а потоа воспоставуваа нова тиранија, веднаш по соборувањето на старата.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Тој командуваше со една огромна сенишна армија, една подземна мрежа од конспиратори посветени на соборување на Државата.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)
Во тоа време, посебно во првите години по соборувањето од власт на претседателот, човек можеше и да изеде ќотек на улица од хулиганите од подмладокот на гардата ако е излезен со малку подолга коса, ама, веројатно, младите гардисти беа премногу зафатени со пиење на лоша ракија, а Стојан не беше будала дотаму да форсира силеџиство, кое, на некој начин не водеше никаде.
„Браќата на Александар“ од Константин Петровски (2013)