тавтабита (ж.)
Тоа што си го знае напамет: - Стомниња, бардиња, грниња, уш, ќукш, ги тера магарињата, натоварени со посатки и само вика: стомниња, бардиња, грниња, купете за умрените, за погинатите, вели, за курово здравје гинеа, за ветер во магла, вели, ама мора нешто да ѝ имаме згрешено на мечката од Москва, стомниња, бардиња, грниња, мора да сме ѝ згрешиле, нѐ има секакви ’рчпали, вели, стомниња, бардиња, грниња, не ни е за џабе налутена мечката, вели, не нѐ гледа за ништо напоречки, вели, стомниња, бардиња, грниња, ни пушти шенци, чкрапји и тавтабици и сега чешај се, ако можеш да се досегнеш, стомнина, бардиња, грниња, вели, нѐ остави да нѐ делат ко варена тиква, ко чајчаре, една велка овему, една велка онему.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Да му кажам дека и јас сакам еднаш да се најадам боршч без тавтабити.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Или да му побарам боршч без тавтабити. 47
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Не се спие внатре не само од топлото, туку и од болвите и од тавтабитите.
„Црна билка“
од Ташко Георгиевски
(2006)
Вчера за малку ќе умрев. Ќе се отруев од прскачот за тавтабити. Многу се исплашив.
„Читај ми ги мислите“
од Ивана Иванова Канго
(2012)
