трепне (св.)
ТОМЧЕ: (Нејќе ни да ги слуша Циганите. Го гледа без да трепне татко му.
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
И пак ни окото не му трепна што лаже.
„Бегалци“
од Јован Бошковски
(1949)
Беличот му пријде потсмешливо и бргу, ни окото да не му трепне, ја откорна пијавицата од ногата на другарот и ја зафрли далеку.
„Бегалци“
од Јован Бошковски
(1949)
Мече трепна од радост и јурна со количето надолу по патот накај реката, носен со немирни мисли ... ...
„Бегалци“
од Јован Бошковски
(1949)
„Тоа е, дошло, ќе се трае", си велеше Стале и гледаше како над сите момци стои отец Арсенија и само да трепне со левото око сите на нога се наоѓаа, Ништо не работи тој отец, им заповеда на сите и крка ли крка одделно од момците, во своето одајче.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Јас дете од мајка родено заколувам без око да ми трепне.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
Џемал-ага нервозно ги фрли пуловите, ја тресна таблата, неговиот партнер уплашено трепна и ја одметна главата како да одбегнуваше удар в лице.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Овој трепна и го заплетка својот поглед со погледот на офицерот.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Сиот опфатен од тоа ужасно бреме, Језекил правеше сѐ за да го победи, секогаш постојано живеејќи со надешта дека еднаш и тоа ќе пројде, дека и тоа ќе се заборави и дека ќе си му се врати нему пак онаа пргавост од некогаш, со која што тој еднаш можеше да помине и по најтенката талпа на највисокото скеле, без да трепне со очите, дека сево ова во него е само уште една проклета шега, дека и нему ќе му се насмее еднаш еден син ден, сѐ до една случка, која го исфрли од височината на скелето како партал, не водејќи притоа сметка за ништо, ни за неговите соништа, ни за неговото детство, а сепак, дури и благодарен што успеал да си ги донесе оттаму на земјата цело и своето пониско рамо, и својата судба.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
А така, изненаден, самјакот можеше многу лесно да се впушти по истата дира назад и притоа и него да го собере пред себе со оние свои заби и само додека трепнеш да го разнесе по снегот.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
- И тој ќе ти остане тука многу денови сам и ни окото нема да му трепне, - рече Претседателот. - Ќе си остане, кога е ваков.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Еден ден, додека ловеше во реката, брзата вода му ја симна од нога едната чизма и пред дедо ми да трепне, чизмата отплови во неврат.
„Сенката на Карамба Барамба“
од Славко Јаневски
(1967)
Скоро секој миг ќе се покаже по еден столб низ предното стакло од автомобилот и додека трепнеш со очи тој веќе е назад.
„Билјана“
од Глигор Поповски
(1972)
Бојан трепна. Се исправи на леглото и се вслуша.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Наеднаш трепна, ги рашири очите, се исправи.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Бојан трепна. Не од страв. Некакво пламенче вивна во неговите гради.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Чадот, жолтеникав и мирудлив, толку го смирува што Пандо може по цели часови да лежи под сенката на старата подгниена слива, да гледа во небото, во облаците, во летот на соколите и, без да му трепне око, да ги слуша лелеците на жените што ги оплакуваат своите најблиски.
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
Од лицето на Руса, која не трепна и не офна, шикна крв, тој ја поклопи со дланките.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Дури да трепнеш ќе те расчепатат и ќе си го однесеш.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Само да трепне во сонот и јас ќе се наднесам над него, ќе го наткрилам.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)