тресе (несв.)
Тресејќи се целата, очи со раце стискајќи, в пот се изоблеа ладна: Еринија чиниш ја збрка;со глава, ко лисје нишајќи, таа полумртва падна.
„Сердарот“
од Григор Прличев
(1860)
Но и неа бесно огнооки змејови страшни силно ја тресат од темел и куќата, најпосле, паѓа, а купишта прашни станаа гробови неми . . .
„Сердарот“
од Григор Прличев
(1860)
Море, право во Вардар, да се удавам! (Ја опипува главата, ја тргнува крпата со која му е врзана, ја фрла тресејќи се од гнасење.) Еј, Теодосе! Умри, Теодосе, Теодосе!... (Отидува.)
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
ТЕОДОС: Не можам, попосле. (Се тресе од гнасење.)
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
ТЕОДОС: Господе, господе, што е ова, што ме најде! (Тресејќи се од гнасење долго си ја брише устата со шамивче. На Арсо.) Да одиме.
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
И надвор се тресев и за тука остана!...
„Парите се отепувачка“
од Ристо Крле
(1938)
ДЕПА: (гледајќи во Пандета кај што се тресе). Леле, леле, не престивнува, сѐ повеќе и повеќе си врне.
„Парите се отепувачка“
од Ристо Крле
(1938)
ПАНДЕ: (влегува целиот обелен од снег и се тресе пред вратата што прво ја отвора). Добро утро, домаќини и гости!
„Парите се отепувачка“
од Ристо Крле
(1938)
Мече почна да тресе со вилиците од страв.
„Бегалци“
од Јован Бошковски
(1949)
Денес се тресе, денес се руши Врандук горскиот див; тунел се копа в камено срце, - грми огнен здив!
„Мое село“
од Ванчо Николески
(1950)
- Што, што говори, слатки сестри? Разбирате ли нешто? се тресеше над паднатиот старата Влаинка, збрчкана, црна, слична на оџачар.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
Од секој негов замав белите образи луто му се тресеа.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
Се сожалив кога видов дека брадата му се тресе.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
И така, над Нешка се тресеа во училиштето, покрај даскалот Бина, уште тројца браќа: едниот роден, а двата повеќе од родени.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
На Стојана навикна како на другар и брат, но од Неда се некако му се тресеше душата и никако не сакаше да остане насамо со неа, макар колку да другаруваа. Не знаеше ни тој, ни таа што ги плаши толку едно од друго, но, ете така, просто се плашеа.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
— Mope, ами и време му е да е убаво, Боле, — одговори Доста, тресејќи некои од пелените на Нешка, кои требаше до утре да бидат готови ако сака да излезе со бел образ на сретсело.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Му се дожали на татка му што му е детето така невесело и сожално го прегрна Мартин тој час удри да плаче, да се тресе целиот и одвај да вели: - Тате, сладок тате... децата... децата... јатаче ме викаат...
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
Вистината беше проста и гола како нож: неговите раце не беа способни за битка и предавнички се тресеа, беа престарени.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
Се тресеше, корените му беа жилави и го држеа исправен и страшен, безумен од туѓиот отпор.
„Две Марии“
од Славко Јаневски
(1956)
Тоа секако, некаков бавен полуслеп коњ влече чкртава кола и го тресе стариот колар и самиот бавен и полуслеп, со многу иње на обрастеното лице.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
