трчање (ср.)
Беа и по малку пакосни на него, зашто тој беше најјак во борењето, најбрз во трчањето, па и најдругар на Трајанка.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
Пред портата на прилепскиот кадилак дотрча брзо коњаник на црн арапски коњ под седло сиот со бела пена од брзото трчање.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
Меѓутоа, веднаш се повлекува во кујната, затоа што се отвора надворешната врата и во собата, без здив од трчање, влегува Милка.
„Црнила“
од Коле Чашуле
(1960)
Влегува Методи. Тој е задишен од трчање. Одвај зборува.)
„Црнила“
од Коле Чашуле
(1960)
Избега со трчање од тоа и не знаеше каде престанал да трча.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Волкот ја свитка опашката меѓу колковите и ја спрашти со едни ветерничави, троноги скокови надолу, сиот со некаква леснина на сенка, во онаа магличава сивина меѓу стеблата, одвлекувајќи си ја по себе и својата здробена нога, запната само за едно парче кожа и за некоја бела жила, што му се отфрлаше во трчањето, чиниш некој ненужен, прикачен дел.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Со трчање се упативме кон „Жандармерискана“, што се наоѓа онаму, на она место каде што патот од селово се здружува со џадето.
„Дружината Братско стебло“
од Јован Стрезовски
(1967)
Брзо со трчање се упати кон Велјановата Ливада, за да му јави на Горјана за сѐ што се случи во селото... ***
„Волшебното самарче“
од Ванчо Николески
(1967)
Од умората и трчањето Трајче легна и како јагне заспа...
„Волшебното самарче“
од Ванчо Николески
(1967)
Насетувајќи ја неговата намера, кучињата со трчање, вплеткувајќи му се во нозете, лижејќи му ги рацете, весело трчаа по него.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Речиси со трчање, заедно со првите сончеви зраци стаса пред колибата.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Ќе ја фрлев чантата и со трчање ќе слетав назад по скалите.
„Друга мајка“
од Драгица Најческа
(1979)
Санката, на која татко му со трчање скоро го влечеше, се слизгаше меко и го радуваше.
„Раскази за деца“
од Драгица Најческа
(1979)
Се поздравив набрзина и со трчање отидов во училиште, зашто беше доцна, без да разберам која беше другата жена со тетка Рајна и што бараше кај нас.
„Друга мајка“
од Драгица Најческа
(1979)
Најпосле, „дортмунтскиот“ од Атина пристигна. Настана трчање и општа раздвиженост на перонот и - наеднаш сѐ се среди.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
го врти ко пергил, ко шупливо оревче, далги ко куќи, ко ридови, небото го досегаат и тогаш многу повраќавме на бродот, ете, си велиме наспроти глава ни било трчањето, ама враќање нема, гледаш само вода и сонце, сонце над водата, сонце во водата, ѕвезди над нас и ѕвезди под нас, мислиш си залидал некаде во небесата, меѓу секавиците што се палат,
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Збиваат децата, им горат обравчињата од трчање.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Трчај ваму, трчај таму, сѐ со трчање.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Улаво, слепо трчање по тесни, темни скали, - сите во строј, сите во строј!
„Големата вода“
од Живко Чинго
(1984)
XIII Боже, што сè не ќе доживееме, рекоа луѓето кога станаа изутрината, кога почуствуваа како да се наоѓаат во стаклено ѕвоно: секој глас, секој звук, па дури и најмал шум - се слушаше кристално јасно, како да се одбиваше од нешто, како да се умножуваше; се мешаа гласовите на луѓето, на добитокот, на кокошките, на птиците, плачењето и викањето на децата, трчањето и тропањето на коњите и магарињата, чкрипењето на вратите - сѐ се мешаше и сѐ се одбиваше умножувајќи се; некои ги ставаа дланките на ушите, ги лепеа и одлепуваа, слушајќи во ушите некое непрекинато: ва-ва, ва-ва.
„Јанsа“
од Јован Стрезовски
(1986)
