уважение (ср.)
Протестантството и католиштвото во Македонија имаат само религиозни цели, оти претставниците на овие пропаганди со уважение се однесуваат спрема сите и најдробни национални особини на сите македонски националности.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Затоа Србите имаат во Битола прекрасен претставник што се ползува со полно уважение кај конзулите.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Тие биле „сејачи на шовинизмот на ропската потчинетост, каде што младото поколение се труе и расцепува на бесно - непријателски шовинистички лагери... каде што се сее уважение кон оние котила на развратот, бескарактерноста и заблудата - Орта-ќои (Егзархијата - б.м.) и Фенер (Патријаршијата - б.м.)“; каде што се вдахнувало почит кон историските и филолошките „права“ на Бугарите, Грците, Србите и Романците; каде што се спроведувала љубов кон владата што не задушува и синовска преданост кон султанот „нашиот цар-татко“
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)
Со уважение, командант: тој и тој и командант: тој и тој. Штембил и своерачен потпис“.
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)