успори (св.)
Кога ќе го минам мостот, успорувам на мочливи пет километри на час за да не му дадам можност на вашиот син...
„Го сакате ли Дебиси“
од Лазо Наумовски
(1973)
— Е, добро, добро, така нека биде, само мене се нешчо ми зборуа дека и на ним треба да му се помогне — заврши Толе; а локомотивата го успори своето бегање.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Ама како што се оддалечува, така и ги скусува чекорите, ги успорува.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Макар колку поради тоа одењето да ми се успорува. Јас веќе не одам.
„Балканска книга на умрените“
од Мето Јовановски
(1992)
Држењето на телото, ритамот на дишењето, правецот на погледот, изразот на лицето и тонот на гласот на секој од учесниците означуваат или отвореност и дозвола да се напредува побрзо, или пак вознемиреност и барање разговорот да се успори или привремено да се прекине. Andersen (1991) предлага ритамот на разговорот да не биде побрз од оној на најколебливиот учесник.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
По некое време тој го успори дишењето, го стиша и заспа.
„Животраг“
од Јован Стрезовски
(1995)
Овие суштества лачат една наркотична течност од своите надигнати пениси, која создава навика и го продолжува животот, успорувајќи го метаболизмот.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Вози со два прста и ем ја притиска ем ја отпушта педалата за гас со стапалото, без да успори или да забрза.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Не гледај низ прозорците на коли кои успоруваат.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Фантазијата е на власт, како и посветувањето и интелигенцијата, и ние токму сега го доживуваме, или во блиска иднина ќе го доживееме, совршенството на општественото: сѐ е достигнато, небото на утопијата се спуштило на земја и она што некогаш изгледало како сјајна перспектива, сега делува како катастрофа во фокусот на некое временско сочиво што го успорува темпото.“
„МАРГИНА бр. 36“
(1997)
Зборувајќи за моментот на современото млеко: на собна температура тоа се менува, се скиселува итн., а потоа ново шише итн., освен ако не се одвои од својата промена со претворање во прав или со ладење (што е начин за успорување на неговата живост).
„МАРГИНА бр. 10“
(1997)
Тие и го успорувале процесот на нашата Преродба (Rilindja).
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
И сега, животот ме запира крај овие бавни води, кои како да ја успоруваат и самата минливост.
„Патот на јагулите“
од Луан Старова
(2000)
Ја успори брзината на колата и застана на банкината на автопатот.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
Не ни забележа кога почна да успорува во својот трк низ шумата и не ни слушна како вревата на селото замре низ него...
„На пат кон Дамаск“
од Елизабета Баковска
(2006)
Сетив дека тој миг беше проследен од секавицата на задоволството што помина по нејзиното лице; а ваквото чувствување на моментот беше означено и со успорувањето на нејзиниот чекор кој и без тоа беше прилично бавен.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Се обидуваше да ја вовлече во разговор, да ѝ го успори чекорот, но Пелагија го цапаше снегот со истото темпо и без зборови во устата сѐ додека не стигнаа пред вратничето на мајка Перса, од каде Чана сама продолжи накај Острово, кај Дончето и Митра.
„Црна билка“
од Ташко Георгиевски
(2006)
Потоа повторно одиме еден зад друг сѐ до моментот кога Даскалов успорува за да се израмни со мене.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
Доколку му забрани или го успорува влезот на Светиот ветар, во неговиот ум ќе владее темнината: тогаш како на пустинскиот рамен песок, ишаран од ветарот на пустината, во неговиот ум, секогаш ќе се повторуваат истите нешта, врз површинското платно на секојдневието.
„Мудрецот“
од Радојка Трајанова
(2008)
Оди против себе. Ако ти се брза, успори, ако ти се оди, седни, ако ти се живее, умри. Тоа е бонтон.
„Одбрани драми“
од Горан Стефановски
(2008)
