фигуративен прид.

фигуративен (прид.)

Марина Џавери, италијански книжевен теоретичар и компаратист Големиот сликар, импресионистот Пол Сезан, на крстопатите помеѓу фигуративната и апстракната уметност, тврдеше дека сликајќи само едно јаболко ќе го освои Париз, со што сакаше да им покаже на љубителите на сликарството дека големата уметност може да се создава и од обични субјекти.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
И целата фигуративна уметност е апстрактна, во мера во која вклучува скок во имагинативното.
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
Тој е првиот пример на уметник кој не е ни апстрактен ни фигуративен.
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
Во светлина на обновената уметничка фигурација, се чини дека тој, како добар домаќин на своите современици, го подготви патот за враќање во живот на обидите за синтетизирање и помирување на фигуративната ликовност и експресивната употреба на медиумот - навистина, голем број од Риверсовите платна од 1950-тите и 1960-тите, во контекст на современите слики делуваат фантастично свежо и витално.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Тие знаат дека секоја апстрактна уметност е фигуративна до некој степен, во мера во која таа во умот се јавува како слика.
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)
Фигуративна солца, речита без реч! Неповторлива алогиа! Кодирана схизма!
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
Имено, во етимологијата на зборот Естуар (лат. Aestuarium), се содржат неколкуте значења кои фрапантно конгруираат со поетичките генералии на оваа книга: ...морска бара, лагуна или утока на големата река, а од друга страна Естуација – бранување на морето проследено со морски пени, кое во поетскиот (фигуративен) говор би било рамно на бурните страсти, немири и емотивни вриежи од кои се формираат поетските слики иманентни на романтичарско – симболистичкиот дискурс...
„Сите притоки се слеваат во моето корито“ од Марта Маркоска (2009)
Емил Литре, во едно од фигуративните значења на поимот јаничар, сведочи за постојаните приспособувања кај Европејците во духот на соодветните состојби, и по подемот и падот на јаничарите.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Татко во мигот не одговори туку појде кон рафтот на библиотеката на чардакот на кој беа наредени речниците, го извади толковниот француски речник на Литре, започна да прелистува, запирајќи на зборот janissaire, прочита за неговото фигуративно значење: Il se dit, en mauvais part, des satellites d` une autorit quelconque.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Тој не се задоволуваше само од основната информација во енциклопедискиот речник на Емил Литре, чии шест големи тома ги донесе од Париз, дека јаничарот бил војник на турската пешадија кој му служел на Големиот Господар, а јаничарската војска, создадена според едни од Орхан во 1330 година, а според други, од неговиот син Мурат I во 1362 година и во неа биле регрутирани христијански заробеници, била уништена од султанот Махмут II во 1826 година, туку посебно инисистираше да се внимава на дополнителното фигуративно значење, кое го претстави авторитетно на својот негуван француски јазик: Il se dit (des janissaires), en mauvaise part, des satellites d` une autirit quelconque!
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Планот ми е да ги разгледам фигуративните и формалните димензии на некои од главнотековните културни предмети што машката геј- култура ги присвојува и на кои им внесува настрана вредност.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Најмногу што можеме да сториме, во вакви околности, е и понатаму да бидеме отворени за неопределениот карактер на тие полиња на практика и чувствување, како и за метафоричната и фигуративна природа на самите општествени процеси.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)
Зашто, дури и обичните културни артефакти содржат огромни фигуративни можности, а машките геј- културни практики честопати подразбираат мобилизирање на фигуративниот потенцијал на навидум неупадливите предмети земени здраво за готово.
„Како да се биде геј“ од Дејвид Халперин (2019)