фотоапарат (м.)
Ги има и постари, ги има и млади, одат од група до група, од човек до човек, се поздравуваат зборуваат на некој изменет македонски јазик, употребуваат и некои непознати зборови, штракаат со своите фотоапарати, други ловат со филмски камери сѐ што се случува, за да кажуваат таму, преку големите води како се живее и како се празнува во нивниот стар крај.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Хористите, со и без маски, грабаат од кошарата и танцувајќи по ритамот на блузот, со уживање ги гризат јаболките. таа во кадата или чинот на капењето како ритуална вертикала мојата пријателка ужива во решавањето еротски криенки низ антиката гилгамеш и енгиду ахилеј и патрокло како топли браќа незаситноста на хачепсут само (за) доволноста на хиполит ноншалантно како дома си влегува во неизмерната живост на паганските олимпи го бакнува кастор во левиот полукс во десниот образ со сибила ги претресува најновите пикантерии мислев се работи за умешност научена од библиотеката од таткото универзитетски професор по математика дека едно попладне не видов како се капе како си игра со сапунот по кожата силно возбудувачки сепак наивно така црномурестата египетска божица си играла во нил со младунчето хипопотам миноската голограда девојка со острите рогови на бикот дијана со шумските извори сосема лесно можев да ја префрлам во персеполис атена картагена нинива меѓу бадемовото млеко гулабовите очи јасминовиот цвет сокот од лилјан босонога ќе стапне меѓу нив во насмевката нитрага од исклештениот грч на дојденката најскриените катчиња на висечките градини се отвораат пред неа мокра сфинга сред куќните змии ограбувачите на пирамиди светите писма лавиринтите сиот си се вжештил ми вели не е тоа секс одговарам тоа е мит и влегувам во кадата есента веќе ги пожолти градските улици или фотоапаратот како детектив
„Или“
од Александар Прокопиев
(1987)
Полковникот Жино вртеше околу орото и чкрапаше со фотоапаратот.
„Злодобро“
од Јован Стрезовски
(1990)
Фотоапаратот! Трчај, донеси го, врати се, и побрзај низ брегот, снимајќи, менувајќи го филмот, снимајќи додека...
„Лек против меланхолија“
од Реј Бредбери
(1994)
Инсценација на полароидниот фотоапарат како отуѓен предмет?
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)
Големиот персонален компјутер, ТВ-то, видеото и дури фотоапаратот - тие се како контактни леќи, како проѕирни протези, кои се така интегрирани со телото, што му припаѓаат скоро генетски, како пејс-мејкер’.
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)
Истото се повтори токму кога се разминуваа: беше тоа само една гримаса, едно потреперување, брзо како затворање бленда на фотоапарат, но очигледно вообичаено.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Фаќаше од око најнеочекувани рекурси, се наведнуваше и се искачуваше со камерата како со џебен фотоапарат за семејни фотографии, ги ловеше последните зраци на сонцето по брановите преку камењата, правеше смели швенкови од карпестите врвови до распенетите вирови, се задржуваше со крупни планови по брановите бистра вода што ги преплавуваа изделканите белутраци по свиоците, успеваше да фати и по некој растреперен цвет на колонеж или скриена циклама во цепнатинките на скрките.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
Најбележит украс е Самуиловата црква што постојано е под окото на бројни туристи и нивните фотоапарати и камери.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
По нивното пристигнување, фотоапаратот и филмот под присила им бил конфискуван, а го принудиле и британскиот возач да ги врати во нивниот Главен штаб.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“
од Тодор Чепреганов
(2012)
Во улицата на стариот цвеќар во Истанбул сега врие од заитани бизнисмени со мобилни телефони и изгубени туристи со мобилни фотоапарати и со слушалки од вокмени во ушите.
„Ситночекорка“
од Ристо Лазаров
(2012)
