фурка (ж.)
Чувај, од овие две раце чекаш... дури и тие некој ден не се исушат... (преде на фурката. Пауза). (влегува поп Јанче и оди кон баба Анча полека играјќи се со бројниците).
„Антица“
од Ристо Крле
(1940)
Божем некој друг ти печали та ајде, бабо Анчо, удри гори што повеќе. (Ја зима фурката и седнува на каменот) Да ти се невиди и среќата твоја вака...
„Антица“
од Ристо Крле
(1940)
На самиот камен стои фурка, а покрај него табла полна со пластови. Време квечерина.
„Антица“
од Ристо Крле
(1940)
Ја зеде ронкарката метла, ги смете ронките, им тури пак вода на рацете, кладе борина, седна покрај оган и ја запна фурката да преде.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Си зеле фурките. ракавите, калците, чорапите, си седат, си предат, си везат или плетат, чекаат ред и разговараат.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Разбојот и влачењето сакаат седење на едно место, а со фурката може и на вода и в комшии да се прошета и да не губи од работата.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Во оџакот одново се разигрува пламенот, баба ја остава фурката и стана.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
- Пулиш? Сите ние, која фурка, којa вретено и скоро сите имаме игли за плетење.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
- Фурките и вретената таму, во еден куп! На извршување!
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
