храбар (прид.)
И прво падна раката со таа руса глава на мојот храбар господар.
„Сердарот“
од Григор Прличев
(1860)
До еден со доблест станаа жртви на храбриот Дичо четниците горди; и ранети тука, па дури и мртви, насилија трпат од турските орди.
„Локвата и Вињари“
од Лазар Поп Трајков
(1903)
Сетете се за светскиот победител, за светската слава на Македонија великиот Александар Македонски; сетете се за храбриот цар Самуил, македонскиот великан, за прекрасниот Марко Крале општословенска слава, – дека во нив течела македонска крв; тие од небесните височини бдеат и го благословуваат нашето започнато дело.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
По овие страни, по пределот бујат, во црвени крвје што пребликнал сега, за храбрите еднаш песни ќе се чујат и како во синџир оро ќе се стега.
„Локвата и Вињари“
од Лазар Поп Трајков
(1903)
Колку сум храбар а питом.
„Дождови“
од Матеја Матевски
(1956)
Местото им помага, луѓето се итри, храбри, па дури и дрски, та ништо не можевме да направиме – почна да се правда Суљо, земајќи ја чалмата од душемето. – Е, како не можевте? – праша разбеснет кадијата. – Сите ве истепаа, што ли?
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
Во овој кораб е страшниот капетан Симеон со својата храбра посада.
„Месечар“
од Славко Јаневски
(1959)
Ми ветија дека ќе ме остават на мира. Биди храбра, само уште овој пат.
„Црнила“
од Коле Чашуле
(1960)
- Чудна си ти и храбра! Ана ја клава својата дланка на неговите усни.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
- И јас сум храбар! – повторува погласно Зоки, но веќе е навреден.
„Зоки Поки“
од Оливера Николова
(1963)
И Зоки е меѓу нив. Тој вели: - И јас сум храбар!
„Зоки Поки“
од Оливера Николова
(1963)
- Чувте ли, - сврескува Зоки кон големите деца. – И јас сум храбар!
„Зоки Поки“
од Оливера Николова
(1963)
Борбениот повик нѐ вика и пламти во нас со духот на сите предедовци и со дуот на сите оние храбри синови што секојдневно ја пролеваат својата крв по затвори, логори или со пушка в рака.
„Дружината Братско стебло“
од Јован Стрезовски
(1967)
Колку да им беше непријатно и на нашите учители и на нашите воспитувачи, колку да беа смели луѓе, во духот на времето, прекалени, храбри луѓе, самопрегорни, не можеа толку лесно и на крај да излезат со вошките.
„Големата вода“
од Живко Чинго
(1984)
За среќа Метеорот тој час се покажа многу присебен и храбар, нека им е лесна земјата на тие чудни, незабележани херои, згазени човечиња, секогаш настрана, фрлени, - се колнам, среде огнот се исправи и го зграпчи во своите прегратки Методија Гришкоски.
„Големата вода“
од Живко Чинго
(1984)
Генералот ми се доближи и, откако ме праша како се викам и како сум, ми рече: - Вие сте татко на многу храбар син.
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
Божји избраници и заштитени со неговиот знак, или можеби, овоземни суштества, лукави политичари храбри мажи, кои, приклонувајќи се кон различните завојувачи и борејќи се прикриено против сите нив успеале да си ја дочуваат својата наслеба и својата самобитност?
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
— Биди барем храбар, го куражам, секој мора од нешто да умре.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
- Се разбира, - одговорив решително, ама не бев сосем сигурен дека ќе бидам толку храбар колку што се правев дека сум.
„Јас - момчето молња“
од Јагода Михајловска Георгиева
(1989)
А козарите, загледани во ноќниот танц на ѕвездите, охрабрени од земските сокови на последните тревки што ги брстеше козичката, погледнаа кон небото, небаре ги молеа божествата да ја одржат жива храбрата козичка до блесокот на сонцето. ...
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
