чардак (м.)
Го пренесе мајката, накитен сиот во злато, на чардак - резбарско дело.
„Сердарот“
од Григор Прличев
(1860)
На чардакот стави им да вечераат. (Ана излегува).
„Парите се отепувачка“
од Ристо Крле
(1938)
Беќар сум, сакам да се женам. (Општо смеење, и внатре и кај жетварките на чардакот.) КАТА: Море Анѓеле, чудо не те нашло, што си се отворил олку да зборуваш?
„Парите се отепувачка“
од Ристо Крле
(1938)
Арно ама, мислата, зародена уште на чардакот на вториот ден на Велигден, дека ќе треба Нешка да си ја оддели од неа, почна секоја ноќ да ја мачи.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Илко и Доста се прибраа, и по слабата вечера, се најдоа на чардакот во постелата од нов посталач и нов покривач.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Чардакот на Сукаловци е токму карши сонце — право на исток.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Жените ги подаваа главите низ прозорци, излегуваа на чардаците и преплашено прашуваа што се случило.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
Кога се качија на чардакот - сите се пособраа и им направија најнасреде место во големата приемна одаја...
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Панде мигум погледна накај чардакот и виде сѐ што и мајка му.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Двете жени го поминаа чардакот и сами влегоа во големата одаја.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Можеш ли да направиш чардак, да викнеш чалгаџии и да се опијаниш само од миризбата на цветовите? Секој цвет си има своја миризба.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Можеш ли да направиш чардак? Што можеш ти?“
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Ќе се изјазам по стеблото на лозницата на чардакот, а таа горе чека, потреперува како лист од трепетлика, по кошула, на градите грее месечина.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Но, само по три чекори по замрзнатиот чардак на снегот, тој можеше многу добро да види како кон неговиот зајко се приближува една голема мачка, со своите меки, еластични стапки, со своите тивки, чиниш лепливи пречекорувања на кусите нозе.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
XXIII. Беше скован во цврст чардак, со три прста опрашка од пепелав снег одозгора, и чкрташе под неговите стапала.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Три дена нестрпливо стариот татко на Назлам-бег, на чардакот од кулата, чекаше од потерата да му го ослободи младиот син или да донесат некаков абер.
„Гоце Делчев“
од Ванчо Николески
(1964)
Спањето ќе ви биде онаму на чардакот. Кокошките сами ќе се тргнат на една страна.
„Будалетинки“
од Мето Јовановски
(1973)
Потплашени братучедите се засолнија зад амбарот пред чардакот и зачекаа.
„Будалетинки“
од Мето Јовановски
(1973)
Заталкаа по темницата на чардакот, набараа некои снопови, ја најдоа вратата и влегоа во плевна полна слама.
„Будалетинки“
од Мето Јовановски
(1973)
Кога дојде редот за постилање, Мише извади нова рогузина, нови покрови и нова перница и му посла на Толета на чардакот над земник.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
