чоколадо (ср.)
- Мачорот Фигаро... – прошепоти Зоки, но знаеше дека децата ќе му се смеат. Та мачорите не јадат чоколадо!
„Зоки Поки“
од Оливера Николова
(1963)
Но, кога утредента децата од сета зграда дојдоа под шарената елка, видоа дека големиот Дедо Мраз од чоколадо ја нема својата нога!
„Зоки Поки“
од Оливера Николова
(1963)
А јас, видете: ќе ми пукне мевот од чоколади: ми даваше кметот и оној офицер што некни врескаше по луѓето ...
„Дружината Братско стебло“
од Јован Стрезовски
(1967)
Чоколадите што му ги даваат на братчето ќе ги згорчува секогаш, а потем пак ќе ги прави слатки и тој ќе ги јаде.
„Билјана“
од Глигор Поповски
(1972)
Па ќе ти даде бонбонче, а можеби и чоколадо. - А, не! - ѓаволесто вели Билјана. - Срамота е!
„Билјана“
од Глигор Поповски
(1972)
Потоа како да се сети на нешто што заборавила, извади од џебот чоколадо и ми го подаде половината, а половината го јадеше самата таа.
„Друга мајка“
од Драгица Најческа
(1979)
И јас — кап — целото чоколадо.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
- Земи, од јагоди и од чоколадо е, многу е вкусен.
„Јас - момчето молња“
од Јагода Михајловска Георгиева
(1989)
Набргу се преселил во главниот град, и го вложил капиталот во фабрика за чоколадо, бонбони и вафли.
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)
Нивниот суштински проект не беше сликарски проект; Duchamp се обидуваше на традиционалните сликарски средства да им ги придружи оние најмалку очекуваните: користејќи ги, за создавање на своите форми, по ред, оловната жица, калајот, прашината, талкот, колачот од бадем и чоколадото во прав, како што Leonardo потполно сам пронајде нов начин да се излие бронзен коњ, но и експериментирајќи со ѕидното сликарство, почнувајќи од техниките кои веќе немаат никаква врска со фреско-сликарството, туку се потпираат на температа и енкаустиката.
„МАРГИНА бр. 3“
(1994)
И тие, исто така, го наследиле “чоколадото“.
„Авантурите на Дедо Мраз“
од Ристо Давчевски
(1997)
Требаше да се купи мало чоколадо, со сликички од животни.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
- О! Сега пијав топло чоколадо!
„Чкртки“
од Румена Бужаровска
(2007)
Се викал Гијом и многу сакал да јаде чоколадо.
„Чкртки“
од Румена Бужаровска
(2007)
Договорен систем за означување на локацијата на нарачката и на одговорноста за нејзино плаќање - каде треба да се однесе чоколадото, и кој треба на крај да ги изброи парите.
„Сонце во тегла“
од Илина Јакимовска
(2009)
Па вие не заслужуете ни Милка чоколадо да ви даде чоек, а камоли држава...
„Двоглед“
од Горан Јанкуловски
(2011)
Со 100 динара ќе идеш да изнакупиш блок чоколадо, кило банани, 2 сладоледа и ќе ти остане кусур.
„Двоглед“
од Горан Јанкуловски
(2011)
Вистинско задоволство би било ако после долги патувања ќе се напиете топло чоколадо со цимет или топол чај по ваш вкус, можеби од мајчина душица.
„Жонглирање со животот во слободен пад“
од Сара Трајковска
(2012)
Имаше толку сила само да стигне до фиоката во која токму за вакви прилики чуваше парче чоколадо.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Порцеланот на голема врата влегува во Европа во мода во времето на барокот и рококото, а со појавата на чајот, кафето и чоколадото се создаваат и голем број облици на садови, се појавува поимот за сервис како целина.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
