чурук (прид.)
Кој ќе чуе како ќе рече: „Тиии! Ами толку ли чурук била таа пуста жена, сиот трошок по неа фатил само пет лири!“.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Ама чурук жена, мајката брееееј! — Ја заврте главата Ристе и зачека одговор од побратимот.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
А и чупалето не е некое чурук! Не гледаш? Како киска е накистено, младо, па не и ни некое грдомасно.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
И се чуди од каде такви излеговме, таков чурук, вели, да не може човек да поверува дека воспитувањето има толку мала улога во развитокот на децата.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
Абре пес да им ебе мајката, до што беше чурук човек одовде до Битола и кој знае до каде, се исповрзаа како свински црева и ела претни ако можеш.
„Продавница за љубопитните“
од Мето Јовановски
(2003)
Навидум, поубав е од тебе, ама однатре е чурук.
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
Гледам сите околу мене се среќни и весели, а ја чурук. Само мене све нешто ми смета.
„Тибам штркот“
од Зоран Спасов Sоф
(2008)
Значи патуваш од Вардар па до Триглав. Летуваш воглавно во шатор. Јадиш чурук манџи и Ева конзерви.
„Филтер Југославија“
од Константин Петровски
(2008)
