штрекнува (несв.)
Макар што му го познаваа добро карактерот, тие постојано од секој негов збор се штрекнуваа.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
За сето време додека разговара со неа тој го чувствува Лукова, постојано гледа кон собата каде што остана тој и се штрецнува на секој шум.
„Црнила“
од Коле Чашуле
(1960)
Читајте... - Што е? - се штрекнува Коле.
„Дружината Братско стебло“
од Јован Стрезовски
(1967)
Хм, нешто нѐ штрекнува во слабина, се наежуваме и наеднаш молневито и исплашено се ослободуваме од таквите мисли.
„Дружината Братско стебло“
од Јован Стрезовски
(1967)
Од тоа срцето на Висар му се штрекнуваше и му трепереше како на птица вклештена во кафез.
„Свето проклето“
од Јован Стрезовски
(1978)
Се штрекнувам и од страв така ко зашеметена, ко забудалена ги гледам децата и ги прашувам : - Да не ти е нешто, ги прашувам едно по едно, да не те боли нешто: мешето, главата, устата, устина мои мили!
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Се штрекнува, ја крева главата и гледа: лисјата потреперуваат.
„Јанsа“
од Јован Стрезовски
(1986)
Целата таа ноќ не заспа. Само што ќе го навалеше дремка, едни те исти мисли дека згреши што се обложи, дека згреши што го спомена стрика Анѓела, дека којзнае што ќе излезе сега од сето тоа, дека кога ќе дознаат за тоа Максим и Костадин Дамчески крај нема да му има на срамењето, го штрекнуваа и го седнуваа во постелата.
„Потковица на смртта и надежта“
од Миле Неделкоски
(1986)
Тој се штрекнува како ловец во опасност.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Таа се штрекнува како ѕверка што ја ловат.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
И на ова место таа се штрекнува од премреноста, ги расклопува рацете од пред лицето и открива многу очи околу себе што се чудат зошто толку долго останала пред Богородица.
„Црна билка“
од Ташко Георгиевски
(2006)
Ама, одеднаш се штрекнуваше и застануваше: чекај, ами ако времето не беше стасано? Можеше вратот да си го прекрши.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
