шуплив (прид.)
Почна волчки живот: по пештерите, дупките и шупливите буки.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Седеше осамен во своето гнездо сместено во дупката на една шуплива круша.
„Било едно дете“
од Глигор Поповски
(1959)
Мислите му беа жолти и лепливи, се кончеа скришум и ползешкум, многу слични на една трева, што ја викаат самовилска коса и што расте по најзаглушните места и најниските присои, едни сосема лесни, тивки, шупливи мисли, токму како таа несигурно поникната тревка.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
____ 1 Така се вика големата шуплива дрвена цевка во која се собира водата во водениците, валавниците и сл.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Затоа таа замина накај човекот. Замина, или за да отстапи, или пак за да остане сама, една здивена мршарка чие огромно тело уште одамна не биле во состојба да го држат сито ни дивите плодови, ни мравките, ни медот од шупливите дрвја.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Излегоа на една полјанка. На нејзиниот горен дел стоеше стара џогланеста бука, со шупливо, нагнило стебло кон коренот.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
Имаше основа да верува во нејзиното постоење и од распространетоста на приказните, според кои многу оружје од годините на војната, кога секое дете можело да дојде до пушка, останало скриено во планината, по колибите и по старите, шупливи буки.
„Бојан“
од Глигор Поповски
(1973)
28. ГЛЕДАШ ОРЕВ, СКРШИ ГО, А ОНО ТАМУ ПРАЗНО МЕСТО - исушена внатрина гледаш како долга ноќ без зора, ниту црвот, што е црв, не би сакал за свој престол да има орев така шуплив, макар бил со тврда кора...
„Куршуми низ времето“
од Љупчо Стојменски
(1976)
18. КАКО КОСТЕН ВО ПУЗА ОД МАКА ЌЕ ПУКНЕ - но ако е тој некаков таков костен шуплив би ја пафнал маката со пепелта да штукне и на жар печејќи се ќе фати кори дупли... лисицата и в стапица пак кокошка гледа!
„Куршуми низ времето“
од Љупчо Стојменски
(1976)
Се собираат и капат ко црни сливи, шупливи.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Уља ми вели да појдеме кај Мисајлета Ковачот. Кај Прпушовци. Знам дека тој нешто се разбираше, на мнозина им имаше извадено заби шупливи.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
И јадењето им се гледа - зацвакано - недоџвакано - се гледа како им запнува на шупливите заби.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Семејството Лажоски како фабриканти се однесуваа, туку исфрлаа извештаи, шупливи макарони.
„Големата вода“
од Живко Чинго
(1984)
Гласот на Турчинот веќе не бил туѓ, шуплив некако, издупчен од молци на староста.
„Забранета одаја“
од Славко Јаневски
(1988)
Го требат скапаното: ќе го одделат црвецот од шупливото, ќе го позабришат плодот, и така ќе го лажат мевот.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Моите претскажувања ќе се случат по нас, кога ние, како царот со едно око, ќе сме само шупливи и пожолтени коски.
„Забранета одаја“
од Славко Јаневски
(1988)
Истрел, блесок во шупливо око на офицерска кубура, визуелно ехо на нова далечина и јужна светкавица.
„Забранета одаја“
од Славко Јаневски
(1988)
- Да... - рече Дејко, - само ако нејзината крв дојде во допир со крвта на човекот... преку некоја рана, преку боцнување со јадицата на која има крв од јагулата, или ако нејзината крв влезе во човекот преку шуплив, расипан заб...
„Злодобро“
од Јован Стрезовски
(1990)
Неговото несфаќање со сета тежина легнувало врз патот зад него и тој останувал сам, шуплив и пак затворен за сите шумови и гласови.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Сепак зелено мирисаат пченки и ти раскажува некој со зелен глас: ако не се фатиш за нешто, за шурка небесна светлост или за опаш на магла, ќе се струполиш во шуплива бескрајност - ни над тебе ни под тебе нема ништо.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
