Скопје (име.)
И вистина, зар ќе се реши еден искрен патриот Македонец да ги жртвува: Костур, Лерин, Битола, Охрид, Ресен, Прилеп, Велес, Тетово, Скопје и др. за соединувањето на Македонија до левиот брег на Вардар со Бугарија?
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
66. Берат – писмо (повелба) од турскиот султан за поставување (во овој случај) владика. 66a.66а Назначувањето на Фирмилијана (умрел во 1903 год.) за митрополит во Скопје беше всушност првата позначајна победа на српската пропаганда во Македонија, извојувана не без поддршката на руската дипломатија.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
38. Тома Карајовов од Скопје беше еден од членовите на Тајниот македонски комитет во Софија (1885-1886), а од 1895 год. еден од членовите на ВМОК.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
АРСО: Ама џумбуш, ама тарапана! Ваква веселба во Скопје ниту имало, ниту ќе има! (Му шепнува нешто на Поцко.)
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
АРСО: Ајде свирка, песна, оро! Ајде цело Скопје да чуе! (Се фаќаат на оро сите.)
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
Дејството се случува во Скопје, во турско време, еден есенски ден пред пладне.
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
Некога в стари времиња во Скопје Душан царуел, та сега сакаат правина, та сега закон исправат.
„Робии“
од Венко Марковски
(1942)
Ќе видиме чие је Скопје ...
„Гладна кокошка просо сонуе“
од Блаже Конески
(1945)
Основно училиште завршува во родното село, гимназија во Охрид, а учителска школа во Скопје.
„Мое село“
од Ванчо Николески
(1950)
- Во Скопје нема подземни одаи, реков.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
- А татко ти? се интересиравме. - Ене го, лежи пијан на широчината и пее како Скопје негово да е.
„Улица“
од Славко Јаневски
(1951)
Дури една сабота иде кај Пушмарка, Долзите, Зојчевци, Даута, Желчевци и други прилепски баздриѓани претставител од Челебон од Витола, Аврам Ароести од Скопје, другата сабота идат од Фараџи од Битола, Давида Леви или Мушон Кастро од Скопје и со дикат им ги прибираат, околу ужина, собраните лири и наполеони на прилепските трговци, а овие прават нови порачки.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Средното образование го оформи во Битола, дипломираше на Педагошката академија во Скопје.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
Еден кловн умре... На шеснаесетти мај 1936 година пропадна во Скопје еден Циркус.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
Во тоа време пристигна абер од Скопје дека го бараат пашата, а од Прилеп – го бараат кадијата, та требаше да се растури целата дружина и бунтовниците пак да ја избегнат катастрофата.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
Веднаш испратија извештај за успехот до пашата во Скопје и кадијата во Прилеп, и од обајцата добија заповед бунтовниците да се доведат живи во Прилеп доколку се предадат живи.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
И почна во тој правец да дејствува кај буљукбашијата. My го образложи овој план, и овој се согласи, толку повеќе што и неговиот паша од Скопје му пиша бунтовниците живи да му се испратат, до колку ќе се предадат живи.
„Калеш Анѓа“
од Стале Попов
(1958)
Загина во сообраќајна несреќа во Скопје на 12 ноември 1973 год.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Неговата тајфа се растури уште првите денови по доаѓањето во Скопје.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Подоцна бил библиотекар при Градската библиотека во Скопје.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
