адет (м.)
Туку, побрзај со адетите… Стори што е редно, та младите да си легнат.
„Духот на слободата“
од Војдан Чернодрински
(1909)
Симка ќерка ми е, не е копиле најдена, та без ред и адет да ја венчавам! Таа е од сој!
„Печалбари“
од Антон Панов
(1936)
СТРИКО КОЉО: Кажувај, свату, што е ред за момата да се даде. Адет ти е, адет ми е!
„Печалбари“
од Антон Панов
(1936)
А тука в село? Адет, свадбарина, светот, свекор, свекрва...
„Печалбари“
од Антон Панов
(1936)
На, кога е адет. (Ја фрла парата на бебето од далеку.)
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
ЦОНКА: Така, Поцко, така синко! Адет е овде, не е играчка!
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
АРСО: Нека си свират, чорбаџи Теодосе. Нема што да криеме: ни пари броиме, ни жена тепаме, веселба правиме, како што е адетот и редот.
„Чорбаџи Теодос“
од Васил Иљоски
(1937)
КОТЕ: Тоа што си е адет треба да се направи.
„Парите се отепувачка“
од Ристо Крле
(1938)
МИТРЕ: Вистина, така е од ноќ кому му зинува уста да јаде ама адет е, останало да се стави софра.
„Парите се отепувачка“
од Ристо Крле
(1938)
КОТЕ: Ете, пак кај нив други адети, кога се оди на печалба гурбетчијата да излезе од пенџере.
„Парите се отепувачка“
од Ристо Крле
(1938)
САВЕТКА: Ја бендисувал. А вели: „Тоа е и адет...“
„Антица“
од Ристо Крле
(1940)
САВЕТКА: Ами седнете де, невестава по едно слатко да донесе. Така е адет збор кога ќе се даде.
„Антица“
од Ристо Крле
(1940)
Слушајте сестри туркинки скршите лоши адети, фрлајте пусто фереџе, во ваши срца ранети радоста нека заигра...
„Мое село“
од Ванчо Николески
(1950)
Адети, пусти адети, - адети црни синџири, в темен мрак лице да криеш, вечно да жалиш за живот, - за солнце, лична слобода!
„Мое село“
од Ванчо Николески
(1950)
Зошто се тие адети, зошто да лице криеме?
„Мое село“
од Ванчо Николески
(1950)
Се разбира, на Вилка и Толевци половината, а другата половина на другите. Така било адет.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Крчо Попов го расипа адетот. Ја пободиња малку одутрина кобилата на новиот нунко Димитрија од Бешиште, дојде дватрипати до Рожденкината порта — проти сите адети — и за малку што не јаде ќотек од Трајка Малов, кога рече ота сака да ја види невестата.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Да има, братко, време кога да се приготви нешчо вечеричка, винце, ракиичка, знаеш каков е нашиот адет. Невеста се води, не е играчка.
„Крпен живот“
од Стале Попов
(1953)
Цело село знае кој ден доаѓаат печалбарите, - но и таков е адетот – никој од село надвор не излегува.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
Стоеше достоинствено со детето на раце и чекаше, пак според адетот, човекот да ѝ каже што било.
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
