баласт (м.)
Со сета предност и сиот баласт на своите млади и непрегорени години, Живко Чинго се вредува во нашата книжевност како еден од ретките (и: дали - последните?) писатели идеалисти, ако тој збор пред сѐ, го сфатиме како антитеза на инертната, бескрвна, апатична незаинтересирана и апстрактна симболика на рамнодушните.
„Големата вода“
од Живко Чинго
(1984)
Па, она што таму ќе може да се добие ќе бидат информации, а не оваа, со јаглени хидрати - баласт - преоптоварена преобразба.
„МАРГИНА бр. 17-18“
(1995)