боршч (м.)
Или да му побарам боршч без тавтабити. 47
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Да му кажам дека и јас сакам еднаш да се најадам боршч без тавтабити.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Тој ден за ручек, Бог му даде на Александар Јаковлевич шише зубровка, домашни печурки, чинија со риба, украински боршч со месо од прва сорта, кокошка со ориз и компот од сушени јаболка.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
Дури ни ножот со кој ја сечев зелката, за оној проклет боршч на татко ти не го бев оставила на масата туку го држев во левата рака додека се крстев.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
„Заедно пиевме на пругата, во Соколарци, а и овде, во Штип. Од ист казан јадевме боршч. А ти си единствениот што заштеди“.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
Затоа и ми беше пријатен тој негов Русин, тој генерал, кој никогаш не нѐ посети иако татко ти постојано најавуваше дека сигурно ќе го доведе на оној негов боршч што го спомнуваше толку често, па јас напати и мирисот му го сеќавав.
„Жената на белогардеецот“
од Србо Ивановски
(2001)
Ѝ бев рекол на Катерина дека ваквите манџурии може да потсетуваат и на руски боршч.
„Летот на Загорка Пеперутката“
од Србо Ивановски
(2005)
Влегуваш во театарот и те заплиснува мирис на штотуку сварен боршч.
„Календар за годините што поминале“
од Трајче Кацаров
(2012)
