визит-карта (ж.)
Се наведнува до мажот. - Со визиткарта, шепоти Никола.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
- Визит-карта! Го крева Никола значајно прстот, ја прекинува тишината.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
- Визит-карта, повторува Никола, имаме ќе најдеме горе...
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Организери за визит-картички (секоја картичка во својата пластична куќичка), организери за моливи, за адреси и телефонски броеви, за чекови и пари, за текстови, документи, за секој предмет, за секоја намена, за секоја прилика.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Сопственикот добиваше визит-карта на Пансионот на која покрај адресата, стоеше и планот на Виена, улицата и местото на Пансионот заокружено со црвено тркалце.
„Животраг“
од Јован Стрезовски
(1995)
