грбник (м.)
Тоа не е моја крв. Тоа е рубин од грбникот на мојот прострелен ден.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
Бев женскар и лажго и провалник. Затоа го стрелаа мојот ден. В грбник.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)
- Ослободи се од стравот. Стравот те тера да го превиткуваш грбникот.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Иш, поганијо погана... Зафрли една нова гламна. Таа му падна на самиот грбник на волкот.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Тоа е рубин од грбникот на мојот прострелан ден.
„Забранета одаја“
од Славко Јаневски
(1988)
Бев женскар и лага и провалник. Затоа го стрелаа мојот ден. В грбник.
„Забранета одаја“
од Славко Јаневски
(1988)
Револвери, викнав. Не стрелајте го мојот ден, в грбник, оставете го.
„Забранета одаја“
од Славко Јаневски
(1988)
На накривеното куќиште била заглавена над вратата икона од оревово дрво: безимен светец со чудесно лице на млад левент во пламена облека и со пламено копје во пребелите раце јава градест и гривест коњ и убива ламја со густ тутунски чад во ноздрите, боде многузаба исклештеност со грбник на костреш, а во далечина, под замагленото лилаво и алово небо, пукаат планини на чии преслапи зарѓуваат капки сонце - тече црна крв меѓу премазни камења, опашот на чудовиштето со последен бес се обвива околу младите нозе на белецот, земјата испукала од морничавост, во пукнатините повеќе се насетуваат отколку што се гледаат змии и гуштери.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Грбниците на ридиштата биле поделени со сончева дарежливост и со сини сенки.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Плачел. На чуден начин, небаре прстените на грбникот му биле одделени еден од друг, се исправал од својата пониженост.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
