грчовит (прид.)
Неговата сува ковчеста рака махинално ја фати и грчевито ја стегна дршката од скепарот.
„Бојана и прстенот“
од Иван Точко
(1959)
Арсо задишено стои пред него и му го допира пругастиот ракав од пижамата, и чувствува како му се движат усните, бргу и грчевито, и не е во состојба да разбере дали ги слуша сопствените зборови или сето тоа станува само во неговите мисли.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
Се подигна грчевито држејќи се за наслонот, како да ќе му побегне столот.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Диктатура на потсвеста, која е фатена таму каде што ни самата, можеби, да ја потпрашал некаков филозоф- планинар, не би признала дека сака да биде, за таква, крута и грчовита, историски да се претставува како некаков, не дај боже, сатрап.
„МАРГИНА бр. 36“
(1997)
Винстон направи уште едно грчовито движење. Овој пат ништо не рече.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Под масата, стапалата на Винстон грчовито мрдаа.
„1984“
од Џорџ Орвел
(1998)
Грчевито ја собирам ногата. Но веќе е доцна и дури неумесно.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
Таа го граба јорганот од неговиот кревет и брзо излегува со него, грчевито стегајќи го како да гушка нешто мило, го носи во својата соба и таму паѓа со него на кревет, и плаче, плаче.
„Послание“
од Блаже Конески
(2008)
Намуртено и магливо е лицето на Зоја; само левиот образ и потреперува грчевито.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
Врисок и плач на жени и дечиња кои грчевито се држат за мајкините поли.
„Големата удолница“
од Петре Наковски
(2014)
