декаденција (ж.)
Останува само да се спомене дека еднаш сте го доживеале ова, но со намера никогаш повеќе да не се види, зашто„Ох, Калкута!“ е декаденција на духот.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Толку фин (толку артифициелен!?) што го обвинуваат за декаденција.
„МАРГИНА бр. 6-7“
(1994)
Џарман не ги именува. Самите можеме да ја одбереме онаа што најмногу ни се допаѓа.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
„Чоколадна декаденција”, возврати Френк со предлог, „со прелив од малини. Ух ох...“
„МАРГИНА бр. 34“
(1996)
Еден од предвесниците на оваа маниристичка декаденција се јавува рано: Вендел Дитерлин, роден 1550 во Стразбур.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
Мора да се создаде чувство на нужност, чувство дека ако не сториме нешто околу тоа, сѐ ќе заврши во декаденција, криминал и ентропија.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
2. Против декаденцијата и моралното пропаѓање За моралот и обичаите во семејството и државата H. Mann, Ernst Glaeser, E. Kästner
„МАРГИНА бр. 35“
(1997)
Се напаѓа и отфрла секој хуманизам како претерана „разнеженост” и „декаденција”, убиството станува доблест.
„МАРГИНА бр. 36“
(1997)
Леле, леле, кич, некултура. Декаденција.
„Филтер Југославија“
од Константин Петровски
(2008)
