делегација (ж.)
Она пладне, кога војната беше оттатнета, а нејзините сенки сѐ уште стоеја во изгорените куќи на нивното село, и во разурнатите мостови, и во разодградените плотишта, а по селските сокаци се тркалаа празните картонски кутии од УНРРА, и селаните се облекуваа во половните американски карирани виндјакни со неминовната црвена шарка, и кога двете селски бакалници беа прекрстени во Кооперативни сектори, а секој нивни ден се завршуваше со по една фронтовска конференција, на која тие по двајца-тројца продолжуваа да се запишуваат во Задругата; она попладне, во кое исто така мнозина, продолжувајќи да немаат доверба, а и Змејко беше меѓу нив, обично молчеа, за сето време, сите тие денови, и додека се меткаа по цел ден по средселото, а и вечерта на конференциите, а дури после си се разотидуваа кон дома; она попладне, кога ќе им станеше чудно ако речеше некој дека оваа вечер нема да има конференција, толку чудно и толку пусто, што дури и самите би ја закажале неа, она додека исчекува задружниот курир - поранешениот пандур, - пак да притропа со барабанчето по сите мегдање од селото и се чудеа што уште го нема; во таа тишина, во која стоеја зачмаени на средсело сите мажи, а меѓу нив само ретко ќе пробечеше некој глас, кој можеше да бара или огон, или тутун, кој ниеднаш не кажуваше ништо повеќе: тоа пладне, во кое подоцна се насобираа сите крај една лимузина и еден џип што пристигааа од градот, носејќи уште една од сите оние делегации, што доаѓаа на конференциите и постојано им го зборуваа сѐ тоа пак тоа, сега од колите излегуваа луѓето и се поздравуваа со селаните со онаа неприфатена, одгатната фронтовска желба за приближување и Змејко уште на прв поглед го препозна онојго.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
Два члена на кинеската делегација, помладиот повисок, обајцата во „маовки“, се симнуваат по скалите од првиот кат (простории за состаноци).
„Младиот мајстор на играта“
од Александар Прокопиев
(1983)
Њет нека биде, велам, таа свила не ни ја подари бугарската делегација, туку претставници на македонското друштво од Софија, не можам без цигара... Давај, давај, ми велат.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
А од 1 до 23 јуни, истата година, во Москва престојува званична делегација на Владата на ФНРЈ и е потпишана декларација за односите меѓу Сојузот на комунистите на Југославија и Комунистичката партија на Советскиот Сојуз.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Фирсов чита: ,Кога стасавме во Елбасан, другарката Небеска го зеде државното знаме што го донесе бугарската делегација на Вториот конгрес на НОФ и од него направи женски гаќи".
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Доста е јасно дека сите студентски судири (како и пошироко, на нивото на глобалното општество) околу претставништвото, делегациите на власта, од истата причина, сега сѐ уште само фантомски перипетии кои се, меѓутоа, сѐ уште доволни, од очајание, да го заземат првиот план.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Сите знаеја дека овој хотел кој беше апсолутно наменет за странци, најмногу за делегации, беше еден вид истурен полигон на Централата.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Во хотелот престојуваа членовите на сите странски делегации во земјата и многу генерации врвни политичари на земјата кои во голем број ќе бидат жртви на ненадејните судски процеси и ликвидации.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Режисерот од нашата делегација, кој не беше Албанец, го погледна непомирливо директорот, но сепак не рече ништо, не сакајќи да ја расипе претставата.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Татко, кога заминале за Италија, можел само да препостави, но не ѝ да поверува, далеку од тоа, дека делегацијата на албанските жени би можела да биде примена од грофот Чано, тогаш, впрочем, министер за надворешни работи, а не била исклучена ни средбата со Мусолини. – Нашата средба со грофот Чано може да биде опасна за семејството во сите времиња.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Се најдов во една делегација на Албанската драма при Театарот на националностите во Скопје која требаше да избере неколку театарски претстави за да бидат претставени во главниот град на Македонија.
„Потрага по Елен Лејбовиц“
од Луан Старова
(2008)
„Проклетство”, помислува 45-годишниот советник на воената управа на Егејот, „треба одново да се навлекува онаа маска од добронамерност, тој сигурно влече делегација од Чифути со себе”.
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)
Нивната делегација ја сочинувале стручни полемичари, кој дејствувале заеднички, сложно, како тим, а при тоа во заднина го имале за советник папата!
„Ветришта“
од Радојка Трајанова
(2008)
Имав повеќе можности да заминам со некоја универзитетска или културна делегација која отвори патишта за соработка помеѓу двете земји, која никогаш вистински не заживуваше.
„Потрага по Елен Лејбовиц“
од Луан Старова
(2008)
Сабетај Салтиел во неа, покрај тешкиот замолк на присутните од неговата делегација, го чувствува присуството на цели дваесет генерации покојници, нивни блиски и дамнешни предци.
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)
Оп, уште една НОВИНА слушнав: денес нашата делегација испратена во Брисел, сложни како тим, успеа да ја протурка Македонија за земја кандидат за членство во Европската Унија.
„Ветришта“
од Радојка Трајанова
(2008)
Лобирањето од претставниците на Бугарија, Грција и Србија предизвикало конфузија кај американската мировна делегација во однос на вистинската димензија на проблемот.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“
од Тодор Чепреганов
(2012)
Кога беше со Татко на единственото патување во Италија уште во 1939 година, во една делегација на надежната младина на Албанија, ѝ се случувало на разни свечености во Рим, Бари и Венеција да ѝ ѝ бакнуваат рака.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
