диктатор (м.)
Се прашуваше, како децата воопшто некогаш можат да им простат на оние горе, на тие високи, налудничави диктатори...
„Лек против меланхолија“
од Реј Бредбери
(1994)
Човечкиот материјал по правило е преслаб за во помасовна форма да може да се избегне соработката со диктаторските режими и активното служење на нивните најнехумани цели.
„МАРГИНА бр. 35“
(1997)
Дали спас од големата зараза со вирусот на погрешната идеја, зачната во умот на диктаторот и наложена како принуда и мачење на еден цел народ, мојот народ?
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
И не само што албанскиот диктатор одби, туку придонесе во целиот сталинистички период да се засили масовна пропаганда против личноста и делото на Фаик Коница, кој заедно со Фан Ноли, беа според многумина најголемите умови во албанската историја.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Библиотеката истовремено ќе биде и храм и монумент, но би рекол, истовремено и подземно скривалиште, кое ќе го заштитува од сите ментални напади диригирани од диктаторската власт.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Сега таа на твое инсистирање ја сменила тактиката и од суптилен диктатор станала агресивен.
„Игбал, мојата тајна“
од Јагода Михајловска Георгиева
(2000)
Познато беше тоа уште од времето на нацизмот; фолклорот во тој случај се претвори во политички обред на фетишизација на тестисите на Големиот Предок, чија една можна инкарнација станува Големиот Диктатор; мислам дека и немаше да ме разбере, оти Луција не беше интелектуално неограничена, иако беше многу работлива и чувствителна.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Кој е тој анонимен диктатор на моите мисли, со кого јас, со силата на потписот се обврзувам да ги делам неговите чувства, да ги преземам како сопствени (не треба да се потцени тука димензијата на потписот како гарант), па станувам негово шизофренично алтер его?
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Сместен во Поградец, град во кој диктаторот сакаше да престојува секое лето, новелата на Кадаре прикажува еден голем албански поет јадосан од режимот, чија последна слобода, поради немање можност да одлета или да отплови, поради неможноста да ги види своите дела широко распространети, се состои во неговото вљубување за последен пат и покрај одминатите години.
„Патот на јагулите“
од Луан Старова
(2000)
Диктаторот си остана диктатор, затворен во идеолошкиот лавиринт на сталинизмот.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)
Немам намера да купувам значки од тој диктатор!
„Филтер Југославија“
од Константин Петровски
(2008)
Не испеа ниту слог во слава на диктаторот! Остана стамен и горд.
„Потрага по Елен Лејбовиц“
од Луан Старова
(2008)
Емил Сјоран во амбицијата на владеење ќе види дрога, која од оној што ја зема во преголеми дози ќе се здобива со демонот на моќта, која често завршува во диктаторски делириум...
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
Разнесеното, распрскано човечко стадо ќе биде повторно собрано под заштита на еден немилосрден натрапник, вид планетарно чудовиште пред кое нациите ќе коленичат, немоќни да се побунат пред диктаторската екстаза.
„Амбасади“
од Луан Старова
(2009)
- „Така си е тоа. Вие сте како и сите ние. Кога ќе помислам дека глупаците тврдат оти на нашево време му недостасува поезија – небаре тоа нема свои надреалисти, свои пророци, свои филмски ѕвезди и диктатори!
„Црни овци“
од Катица Ќулавкова
(2012)
Таквите луѓе, гледано низ историјата, најчесто биле водичи или диктатори. Како на пример Хитлер.
„Читај ми ги мислите“
од Ивана Иванова Канго
(2012)
За тоа, мажот со името на великиот диктатор си добил по ушите.
„Календар за годините што поминале“
од Трајче Кацаров
(2012)
Ако не верувате, немоќно додава човекот со бале преку рамо и дволитарско шише од цоца-цола лигхт во другата рака, прочепкајте низ животот ене на оној онде, Чарли Чаплин, видете колку му е тажна насмевката на постерот пред влезот на кафулето, во таа насмевка се стуткани сите наши мечти што никако да узреат уште од пред да го гледаме Големиот диктатор.
„Ситночекорка“
од Ристо Лазаров
(2012)
Во соопштението што Националната компанија за стопанисување со електрична енергија го испратила до јавноста стои дека некој си маж, крстен по великиот диктатор, поткопал опасен електричен столб.
„Календар за годините што поминале“
од Трајче Кацаров
(2012)
Климент Камилски во најголемиот дел од својот живот беше означен од борбата против фашизмот, уште од рововите и барикадите на Граѓанската војна во Шпанија од периодот на диктаторот Франко, па сѐ до учеството во првите борбени редови на антифашистичката борба во Македонија.
„Балканвавилонци“
од Луан Старова
(2014)
