диско (ср.)
Ме привлече рекламата и старинскиот изглед на таканаречениот „диско клуб“, кој го носеше името „Валенхоф ам Рајн“ и во чие Фоаје љубезно пречекува еден атлетски развиен млад човек, кој на секој љубопитен му врачува програма печатена на црно-црвена боја.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Се надевавме дека после ќе се појави некоја диско куќа и ќе ги откупи снимките.
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)
ѓ) Постојат иницијативи за изградба на Спортско - рекреативен центар, со олимписки базен, со филтер станица за пречистување на вода, осум тениски игралишта, игралиште за голф, фитнес клуб со сауна, ресторан и диско.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“
од Бистрица Миркуловска
(2001)
Во тогашното најдемократско оксфордско диско со егзотично име „Ramses“ (кое само по три години, кога пак го осетив Оксфорд, веќе беше струшено) каде што тој, заедно со уште тројца и пејачката, Индијката, беше live music тапанар во паузите кога диск-џокејот се одмораше од пуштање плочи.
„Човекот со четири часовници“
од Александар Прокопиев
(2003)
Потоа бргу се навикна на новите звуци (чудни се патиштата на човечката психа, оти човек се навикнува на сѐ, дури и на најбизарните нешта), но сфати и дека оваа „криза“ не е забава, не е диско и дека со неа нема заебавање.
„На пат кон Дамаск“
од Елизабета Баковска
(2006)
Таму го отпеа својот прв хит Миле воли диско, диско а ја коло шумадиско. Останатото е легенда.
„Филтер Југославија“
од Константин Петровски
(2008)
Бездруго, пропаднатата петиција за затворање на диското ги оставаше соседите со глави да тропаат по ѕидовите, или можеби навистина тропањето ми беше наменето мене затоа што не правев доволно силна бучава како онаа на која навикнале.
„Ниска латентна револуција“
од Фросина Наумовска
(2010)
Грешката, чинам, лежеше многу понапред - се покажа дека девојките кои, со долна облека на столбовите во диското, се повикуваа, не беа никакви божици на плодноста, туку на згодноста.
„Ниска латентна револуција“
од Фросина Наумовска
(2010)
За разлика од јагнето, чија крв во темелите требаше да донесе мир под покривот на Блиската роднина и Минувачот во 5 до 12, овие божици на плодноста се одѕиваа на обредниот повик и редовно доаѓаа во диското, но прилично ретко се пораѓаа.
„Ниска латентна револуција“
од Фросина Наумовска
(2010)
„Контрола на билети“, ми вели еден што повеќе прилега да биде истерувач во диско, а јас глупава и по малку глува, блеам во него како недоветна, да не речам мутава, а тој ми ја граба картата од рака, во која сум го стиснала несвесно... и ми ја враќа.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
Ми фалеше диско и дечковци навртени околу мене како гладни волци.
„Знаеш ли да љубиш“
од Ивана Иванова Канго
(2013)
Подоцна отидовме со такси до диското и чекавме да нѐ внесат, како да сме некои кој знае какви познати Вип фаци.
„Знаеш ли да љубиш“
од Ивана Иванова Канго
(2013)
Да бидат дел од нудистичките плажи на Грција, запалени тинејџери во диската со два пати помладите од себе. Едноставно, да бидат откачени за својата возраст и ум.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
А тој настран начин на чувствување – тој настран субјективитет – се пројавува преку еден особен, дисидентски начин на поврзување со предметите од културата (филмови, песни, алишта, книги, уметнички дела) и воопшто со културните форми (уметноста и архитектурата, операта и музичкиот театар, поп- и диско -музиката, стилот и модата, емоцијата и јазикот).
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)
