дразба (ж.)
Проучувајќи го, забележа дека таа појава се јавува под дејство на надворешни дразби: кога ќе чуе во сон дека реката му бучи, станува и оди на реката: влегува во неа да се капи; при допирот со водата, се буди, се исплашува и се враќа назад в кревет; понекогаш ќога ќе го чуе кучето да лае, станува, го одврзува и шета со него; кога чкрта прозорецот од ветер, му се чини дека е на лулашка и се ниша на креветот.
„Јанsа“
од Јован Стрезовски
(1986)
Има отсутен поглед, неспособен е да ги прими дразбите од надворешниот свет, раката му е цело време на пулсот.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Не само што за физиката се распадна на делчиња, туку и за биологијата, на пр. во гени, и во неврофизиологијата во на точки слични дразби и во лингвистиката на феномени и во етнологијата на културни теми или во психологијата на актоми.
„МАРГИНА бр. 19-20“
(1995)
Може да се направи алтернативна стратегија или сѐ останува до личната кондиција, издржливост и праг на дразба?
„МАРГИНА бр. 26-28“
(1996)
- Успешната мешавина од институционализирани и не-институционализирани начини на регулација овозможува понатамошно заклучување за социјално-психолошкиот праг на дразба и ги диференцира видовите на социјален инженеринг.
„МАРГИНА бр. 35“
(1997)
На масата пред мене, заради ваквите цртежи исцртувани во часовите на немоќ за јасна мисла и точен збор, се собираа купишта листови и сето тоа подоцна ми создаваше дразба, некој вид иритација, а на целата соба тие чкртаници ѝ даваа изглед на растуреност.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Живиот човек не е ништо поинаков од оние кучињата на научникот Павлов: познатите дразби во него будат импулси за акција, додека непознатите го збунуваат и го дезориентираат...
„Бед инглиш“
од Дарко Митревски
(2008)
Ридовите на градот кријат за тебе непозната вегетација, а парковите лачат дразби на коишто немаш одговор.
„Бед инглиш“
од Дарко Митревски
(2008)
Неподносливото тропкање на пинг-понг топчето (сега веќе убедена дека тој звук доаѓа токму од тој предмет и од ниеден друг), продолжуваше, а јас станував сѐ почувствителна на неговата дразба.
„Вител во Витлеем“
од Марта Маркоска
(2010)
Дали можеме уште да ја наречеме и дразба која ги струга сите можни агли на сопствената визија за она што сме и што треба да бидеме?!
„Читај ми ги мислите“
од Ивана Иванова Канго
(2012)
Бразди насекаде, во дразби потонати.
„Читај ми ги мислите“
од Ивана Иванова Канго
(2012)
